Page Text
________________
૧૦૬
શ્રીપાળ રાજાને રાસ એ ચતુર અને વિદ્વાન છે તે જ જે એણીને વર મળે તે મારા મનને સુખ પ્રાપ્ત થાય, કેમકે સો ટચના સોનાની વીંટીમાં તો હીરો જ જડાય, પણ કાચ જડાય જ નહીં માટે જ ઉગ્ય જેડીની જરૂર છે.” ઈત્યાદિ પુત્રીના પતિ માટેની ચિંતા કરતો શૂન્ય મનવડે ઊભે હતું, તે અવસરમાં જે આશ્ચર્ય થયું તે સર્વ જનો શ્રવણ કરે. એટલે કે રાજકન્યા પાછે પગે પ્રભુને પ્રણામ કરતી પૂજાવિધાન પૂર્ણ કરી જિનરાજજીનું મુખારવિંદ નિહાળતી નિહાળતી જેવી મૂળ ગભારા બહાર આવી છે તે મૂળ ગભારાનાં બન્ને બારણું (કમાડજોડી) બંધ થઈ ગયાં, અને હલાવતાં જરા પણું હાલે કે ચસકે પણ નહીં તેવાં સજજડ થઈ ગયાં જઈ મનમાં ઘણી જ દીલગીર થઈ રાજકન્યાએ આ પ્રમાણે ચિંતવ્યું કે “મેં કંઈક પ્રમાદવશ થઈ આશાતના કરી હશે, એથી જ મને પ્રભુદર્શનને અંતરાય થયા. ધિક્કાર છે મારાં દેષિત મનને.” ઈત્યાદિ કહી પ્રભુ પ્રત્યે વીનવવા લાગી, “હે સ્વામી ! મારા પર કૃપાદૃષ્ટિ કરી મારા સમસ્ત દોષ માફ કરો અને તે દાદા ! વહેલાં દર્શન દે. મારાથી આ દુઃખ સહન થઈ શકતું નથી. (મતલબ એ કે બીજાં બધાં દુઃખો સહન કરી શકું, પણ આ તુજ મુખદર્શનના અંતરાય રૂપી દુઃખ સહી શકતી નથી.) છે તો કછોરુ થાય છે, પણ માવતર કોઈ દિવસ કુમાવીતર થઇ તિરસ્કાર કરતાં જ નથી.” ઈત્યાદિ દિલગીરી દર્શાવતી પુત્રીને નિહાળી રાજાએ કહ્યું-“હે વત્સ! સાંભળ, એમાં તારે જરા પણ દેષ નથી, પરંતુ સર્વ દેષ મારો જ છે, કેમકે તારાપર સ્નેહભાવ લાવી તને ભવિષ્યમાં મળનારા યેગ્ય પતિ માટેની જિનમંદિરમાં ચિંતા કરી જેથી તે અશાતના લાગ્યાને લીધે આ મૂળ ગભારાનાં બન્ને દ્વાર બંધ થઈ ગયાં છે. જો કે જિનવરછ તો કઈપર ગુસ્સો લાવતા જ નથી, કેમકે તે રાગ દ્વેષને વીતાવી-દૂર કરી વીતરાગ નામથી પ્રસિદ્ધ થયેલ છે, પરંતુ કેઈક એમના અધિષ્ઠાયક દેવે મારાથી થએલી અશાતના સંબંધે મને આ શિક્ષા આપેલી જણાય છે. તે હું પણ દઢ સંક૯૫ કરૂં છું કે-“જ્યાં લગી એ કમાડ ઊઘડે નહીં ત્યાં લગી પરિવાર સહિત અહીંચાંથી મહેલ તરફ પગ દઈશ જ નહીં.” આ પ્રમાણે નિશ્ચય કરી તેણે પરિવાયુકત અન્ન પાણી વિના ત્રણ ઉપવાસ કર્યો. ( ૮-૨ )
ત્રીજે દિન નિશિ પાછલીજી, વાણી હુઈ આકાશ; દોષ નથી ઈહાં કેનેજી, કાંઈ કરોરે વિષાદ, પ્રભુ ચિત. ર૧ જેહની નજરે દેખતાંજી, ઉઘડશે એ બાર; મદન મંજુષાતણે થશેજી, તેહજ નર ભરતા. પ્રભુ. ૨૨ ૧ આ વાક્ય એજ બોધ આપે છે કે–પુત્રી જેવી રૂપગુણસંપન્ન હોય તેવો જ રૂપગુણસંપન્ન તેણીને વર પરણાવ, નહીં કે તેણીની મરજી વિરુદ્ધ (રૂપગુણ વિરુદ્ધવાળા) વર પરણાવી આખી જિંદગી ધૂળમાં મેળવવી. મન મળવાથી જ સુખ મળે છે,
| SR No. | 006082 |
| Book Title | Shripal Rajano Ras |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhogilal Ratanchand Vora |
| Publisher | Bhogilal Ratanchand Vora |
| Publication Year | |
| Total Pages | 468 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 13 MB |