________________
ખંડ ખી
૧૦૩
લેતાં પેાતાનાં ખીસાં ભરાવા સબંધી ભરઢાળની ખટપટ માટે, જેમ દૂધ જોઇને ખીલાડા આત્તધ્યાનમાં પડે, તેમ તે આર્ત્તધ્યાનમાં પડી ગયા, તે પણ મનમાં ઘણેા જ રાજી થયા. કેમકે જે સારા માલ હશે તે મારા કહી વેચી સારા ના હાથ કરીશ. અને રાસી માલ હશે તે એના નામના ગણી વેચીશ એટલે ખાટ જનારને જશે, મને તેા બધી રીતે લાભ જ છે. વાણિયા વગર એ લેાકેાને માલ વેચવા લેવાની કયાં ગમ હાય છે, એટલે પાસા પાબાર જ છે. વગેરે વગેરે વિચાર કરી અને પેાતાની ધારણાને પાર પાડવા લાગ્યા. (૧-૬)
ઈણ અવસર આવ્યો તિહાં, અવલ એક અસવાર, સુગુણ સુરૂપ સુવેષ જસ, આપ સમા પરિવાર, કુંવરે તેડી આદરે, બેસાર્યાં નિજ પાસ, અદ્ભુત નાટક દેખતાં, તે પામ્યા ઉલ્લાસ, હવે નાટક પૂરે થયે, કુવર પૂછે તાસ, કુણુ કારણ કુણુ ઠામથી, પાઉ ધર્યાં અમ પાસ. અઃ—એ અવસર દરમિયાન એક સુંદર વેષ, સારા ગુણ, સારા રૂપવાળા ઉત્તમ ઘેાડેસવાર ૧પેાતાના સરખા સુંદર પિરવાર સહિત કુંવરના તંબૂની અગાડી આવી પહોંચ્યા, અને તેના દબદબેા વગેરે જોઈ તેને બુદ્ધિવ'ત કારભારી જાણી, કુવરે સેવક મારફત અંદર ખેાલાવી, આદર સાથે પેાતાની પાસે બેસાર્યાં, એથી તે પણ અદ્ભુત નાટક રચના નિહાળીને આનંદ પામ્યા. તે પછી જ્યારે નાટક પૂર્ણ થયું ત્યારે કુંવરે તે સવારને પૂછ્યું આપ કયાંથી ? ક્યા કારણને લીધે અમારી પાસે પધાર્યા છે? તે કહેવામાં અડચણ ન હાય તા કહા.” ( ૭–૯ )
સત્કાર
::
(ઢાળ છઠ્ઠી-ઝાંઝરિયાં મુનિવર ધન ધન તુમ-અવતાર એ દેશી.) તેહ પુરૂષ હવે વીનવેજી, રતન એ પઢી સુરંગ, રતનસાનુ પંત ઇહાંજી, વળયાક્રાર ઉત્તંગ, પ્રભુ ચિત્ત ધરીને અવધારે મુજ વાત.
८
ર
પ્રભુ.
૧
૧ આ વચન એજ ખાધ આપે છે કે હંમેશાં પેાતાની પાસે પોતાના સરખાં રૂપાળાં ગુણવાળ. ને સુંદર પાષાકવાળાં માણસે રાખવાં જોઇયે, કેમકે પેાતાની પાસેનાં માણસેાની જેવી આકૃતી, કૃતી ને વેષ હોય છે તેવી જ પાતાની કીમત થાય છે, માટે જોનારનું મન ઊંચા ।વચાર બધે તેવા સ્નેહી નેાકર ચાકરેશ રાખવા જોઇએ.
૧ આ ઢાળમાં આંકણીનું પદ દરેક ગાથાની સાથે સંબંધ ધરાવનારૂં જ કાયમ રાખ્યું છે કે–‘પ્રભુ ચિત કરીને અવધારા મુજ વાત'. તેજ ચારથાઇ—ગાયનનું મંડાણુ અને સંબધને તેજ કરનાર પદ કહે છે.