________________
શ્રીપાળ રાજાને રાસ ણપણથી જે અવિનય કર્યા છે તે અપરાધની ક્ષમા કરે તેમ જ મારી વિનંતિ કૃપાની રાહે સ્વીકારી, પરેપકાર કરવારૂપ થંભેલાં વહાણે તારે અને દુઃખથી પાર ઉતારે.”
' (૧૮–૨૦) કંવર કહે એ કામનું, શું દેશે મુજ ભાડુ રે; શેઠ કહે લખ સેનૈયા, ખુલ્લું કાઢો ગાડું રે. ધવળ. ૨૧ સિદ્ધચક ચિત્તમાં ઘરી, નવપદ જાપ ન ચૂકેરે; વડવહાણુ ઊપર ચઢી, સિંહનાદ તે મૂકેરે.. ધવળ. ૨૨ જે દેવી દુશમન હતી, દુષ્ટ ગઈ તે દુરરે; વહાણુ તર્યા કારજ સયા, વાજે મંગળ તૂરરે; ધ. ૨૩ બીજે ખંડે ઢાળ એ, ત્રીજી ચિત્તમાં ઘરજરે; વિનય કહે વાહણ પરે, ભવિયણ ભવજળ તરજોરે. ઘ. ૨૪
અર્થ-એ સાંભળી કુંવરે કહ્યું, “મને એ કામ કર્યા બદલનું શું લવાજમ (મહેનતાણું) આપશે?” શેઠે કહ્યું, “હું લાખ સેનામહેર ભેટ કરીશ, માટે મારાં–ગારાની ઘાંચમાં કળેલું ગાડું જેમ ધોરી બહાર કાઢી દે તેમ-થંભેલા વહાણોને ચલાવી આપ રસ્તે પાડી આપે.” આ પ્રમાણે કરાર થયા પછી કુંવર શ્રીપાળે ચિત્તમાં શ્રી સિદ્ધચક્રજીનું ધ્યાન ધરી-નવપદજીને જાપ શરૂ રાખી–મોટા આગેવાન વહાણની ઉપર ચડી સિંહના સરખો પ્રબળ મને બળ ભર્યો હાકેટે કર્યો કે તુરત સબળ મનોબળ અને ઈષ્ટ્રબળ વડે ભય પામી જે દુષ્ટ દેવીએ વહાણને થંભાવ્યાં હતાં તે દૂર જતી રહી. એથી વહાણ તર્યા અને કામ સિદ્ધ થતાં ફતેહનાં મંગળ તુર વાગવા લાગ્યાં. કવિ વિનયવિજયજી કહે છે કે-આ બીજા ખંડની ત્રીજી ઢાળ ચિત્તમાં ધરી એ જ સાર ગ્રહણ કરજે કે-જેમ નવપદ પ્રભાવથી વહાણ તય, તેમ હે ભવિજનેતમે પણ આ ભવસમુદ્રમાંથી નવપદ પ્રભાવ વડે પાર ઊતરજે.
(૨૧-૨૪)
( હર .) તે દેખી ચિંતે ધવળ, ચય ચિંતામણિ હાથ વડે વખત જે મુજ હવે, તે એ આવે સાથ.
૧ આ સંબંધ એ જ બોધ આપે છે કે, જેવો સમય હોય તેવી રચના રચી કામ ફત્તેહ કરવું.
