________________
ખંડ બીજે આવે છે, માટે જે તે પુરુષ હાથ લાગે તો શેર જુલમથી પકડી તમારું કામ ફતેહ કરવું.” આ પ્રમાણે હુકમ મળતાં ધવળશેઠના હજારો લડવૈયા શહેરની અંદર ચારે કેર તેવા પુરુષની શોધમાં ફરવા માંડયા અને વડભાગી વીર શ્રી પાળકુંવરને જોઈ, તથા તપાસ કરતાં પરદેશી અને કોઈ તેનું મજકુર રાજ્યમાં સગું ન હોવું જાણું, હર્ષ પામી, શેઠની પાસે પહોંચી, વાત કહેવા લાગ્યા “શેઠજી ! એક પરદેશી પુરુષ બત્રાશલક્ષણવંત છે, માટે આપ ફરમાવે તે તેને પકડી લાવિયે. કેાઈ તેની પર કે ખબર લે તેમ નથી.” ગરજુ વળશેઠ, બેલ્યો, “ઘડીએ વિલંબ કર્યા વગર તેને અહીંયા લાવે કે બળિદાન આપી ઝટ ચાલતા થઈએ, તેની અહીં વહાર કે બૂમ કેઈ સાંભળે તેમ નથી.” (આ હુકમ મળતાંજ:-) (૧-૫)
સુભટ સહસ દશ સામટા, આવે કુંવરની પાસે રે; અભિમાની ઉદ્ધત પણે, કડુ કથન પ્રકાશેરે. ધ. ૬ ઊઠ આવ્યું તુજ આઉખું, ધવળ ધિંગ તુજ રે; બળિ કરશે તુજને હણી, મ કર માન મન કઠેર. ધ. ૭ બળિ નહિ થાએ સિંહનું, મુરખ હૈયે વિમાસેરે ધવળ પશુનું બળિ થશે. વચને કાંઇ વિરાંસેરે. ધ. ૮ વચન સુણી તસ વાંકડાં, શેઠને સુભટ સુણાવે શેઠ વીનવી રાયને, બહાળું કટક અણુવેરે. ધવન. ૯
અર્થ–સામટા દશ હજાર લડવૈયાઓ શ્રી પાળકુંવરની પાસે જઈ પહોંચ્યા અને અભિમાની તથા ઉદ્ધતપણે કડવાં વચન કહેવા લાગ્યા કે, “ઊઠ, તારું આઉખું આવી રહ્યું છે, કેમકે અમારે ધણ ધવળધિંગ તારા પર ખફા થયેલ છે, એથી તને મારી તારા માંસાદિનુદેવને બલિદાન આપશે, માટે હવે નકામું માન ગુમાને ન કર.” ગુમાની વચને સાંભળી કુંવર બે , “મુર્માઓજરા હિયામાં વિચાર કરી જુઓ કે કયાંય સિંહનું તે બલિદાન થયું જાણ્યું સાંભળ્યું છે? બલિદાન તે ધવળ પશુનું જ થશે, છતાં નાહક વચન બેલી પસ્તાવો થવે શા માટે વહેરી લે છે.” આવા વાંકાં વચન સાંભળી આખર વાણિયાના નેકર હોવાથી શેઠની તરફ તેઓ ચાલી નીકળ્યા, અને તેના વચને શેઠને જઈ સંભળાવ્યાં. મતલબ એ કે, “એ પુરુષ કંઈ અમને પણ ગાંઠે તે નથી, મહાન વીર
૧ આ સંબંધ એ જ બોધ આપે છે કે જેના વચનમાં ધૈર્ય શૌર્યતાની ઝગઝગાટી જણાય તેનાથી ગમે તેવો સમર્થ નર પણ જરા ભયને વશ થાય છે, માટે સબળ શત્રુને જોઈ રાંકની પેઠે રડતી શિકલ બનાવવી નહિ.