________________
તીર્થમાલા
૫૫
સારાંશ : અર્થ સરળ છે અનાદરાથી આબુ પર્વત ઉપર ચડવાનું ચાલું કર્યું. જુનાં પ્રાચીન પગથીયાં હતાં. છતાં થાક-પરિશ્રમ ગણકાર્યા વિના પરસ્પર વાર્તાલાપ કરતો કરતો આખો આ શ્રી સંઘ પર્વત ઉપર ચડ્યો. જ્યાં દેરાસર નજીકનો ભાગ આવવા લાગ્યો ત્યાં જય જયના જોરદાર નાદ સાથે, વાજાં અને નગારાનાં ગગનભેદી અવાજ સાથે, ઝાંઝરોના ઝમકાર સાથે સુરતના આ સંઘે જ્યારે આબુ ઉપરના દેરાસરમાં પ્રવેશ કર્યો ત્યારે જય જયના નાદથી ગગન ગાજી ઉઠ્યું. માનવમહેરામણ ઘણો જ ઉભરાયો હતો. ઠેર ઠેર નૃત્યો ગોઠવાયાં હતાં. હર્ષનાદો થતા હતા. વાતાવરણ હર્ષઘેલુ બન્યું હતું. પર|
| ઢાળ આઠમી || અર્બુદગિરિને શૃંગ વૃષભ પ્રાસાદ ઉત્તગ, નિરખી ઉપનો એ I આનંદ અતિઘણો એ II પ૪ | વિમલવસહી સુખકાર પાસે, નેમિવિહાર, . વસ્તુપાલે કરી એ આ લુસિગવસહી ધરી એ II પપ II રૂપા અધિક પાષાણ દ્રવ્યતણું નહી માન, ' મનોહર કોરણી એ I દીસે અતિ ઘણી એ II પદ્ધ II
ભાવાર્થ : બળદનાં ધારદાર શીંગડાં જેમ ઊંચાં ઊંચાં હોય છે તેની જેમ ઊંચા ઊંચા જૈનમદિરો અબ્દગિરિ ઉપર (આબુ પર્વત ઉપર) જોઈ જોઈને આ સુરતના સંઘના
