________________
તીર્થમાલા
૩૭
પ્રતિમાવાળા અને મનોહર જૈનમન્દિર વાળા થરાદ નામના ગામમાં આ સંઘ આવ્યો ત્યાં આવ્યા પછી અતિશય ભક્તિભાવપૂર્વક મનોહર પૂજાઓ ભણાવી જાત્રા કરીને ત્યાંના સ્થાનિક સંઘના મનોરથો પૂર્ણ કર્યા.
ત્યાં થરાદમાં રહેનારા સ્થાનિક સંઘના ભાઈ-બહેનો આ આવેલા સંઘની ભક્તિ-ભાવના જોઈને આનંદમાં ગરકાવ થઈ ગયા. તે થરાદ સંઘના પણ મનોરથો આજે જાણે પુરા થયા હોય તેમ ગામ વાસીઓ ભક્તિ-ભાવનામાં જોડાઈ ગયા અને પરમાત્માની સામે ઘણાં ભક્તિભાવવાળાં નૃત્યો કર્યા તે કાળે આખું થરાદ ગામ હર્ષના હિલોળે ચડ્યું હતું. સર્વત્ર ઢોલ-નગારાં, ગાજ-વાજાં વાગતાં હતાં. લોકો નાચતા હતા આખુ ગામ શણગારવામાં આવ્યું હતું. જાણે કે સ્વર્ગલોકમાંથી આખો દેવલોક ઉતાર્યો હોય તેવી શોભા આ થરાદ શહેરની કરવામાં આવી હતી. સુરતથી આવેલા આ સંઘના પ્રતિસાદમાં આખુંય ગામ સુશોભિત કરવામાં આવ્યું હતું તથા હર્ષ અને આનંદના હિલોળે ચડ્યું હતું. સર્વસ્થાનોમાં ધજા-પતાકા અને તોરણોથી શોભા કરવામાં આવી હતી. || ૩૫-૩૬-૩૭ ||
સારાંશ : “સુઇગામથી આ સુરતનો સંઘ ધીરે ધીરે વિહાર કરીને થરાદ આવ્યો. ત્યાં બીરાજમાન શ્રી મહાવીર પરમાત્માની સેવા-પૂજા અને ભક્તિ-ભાવના કરવામાં લયલીન થઈ ગયો. સુરતથી નીકળેલો આ સંઘ ગોડી
