________________
-
: : પશ્ચિની • •
પશ્વિની [ચિતાની જવાલાઓ વચ્ચે એનું મેટું દિવ્ય તિ જેવું ઝબકી રહે છે. એ અટ્ટહાસ્ય કરે છે. ]
હા... હા... હા.. ? શહેનશાહ ? હજી મોહ ન ગચો? હજી આંખ ન ઊઘડ? એક સ્ત્રીના શિયળ ખાતર હજારે રાજપૂતોએ પિતાનાં જીવન ન્યોછાવર કરી નાંખ્યાં, અને બાપ્પા રાવળની ભૂમિને વેરાન વગડો કરી મૂકી, અને પદ્મિની તારી અધમ માગણીને સ્વીકાર કરશે ? રાજપૂતાણીઓ ચવન જનાનાની બીબીઓ ન હોય શહેનશાહ!
અલાઉદ્દીન પણ એમાં શું લાભ, પશ્વિની ? હવે હું ચિતડ લૂંટીશ; બાળીને ખાખ કરી મૂકીશ. હાથ પડશે એટલા હિંદુઓની કતલ કરીશ, અને ચારે કેર કાળો કેર વર્તાવીશ. એક, તારી ખાતર આવડો માટે વિનાશ ? પદ્મિની, વિચાર કર ?
પવિની [ અવાજ ઉગ્ર બનતું જાય છે. નાડીઓ તૂટતી જાય છે. એનું ખેંચાણ એના મોઢાની રેખાઓ ઉપર દેખાય છે. ]
૧૦૩
