________________
વિવેચૂડામણિ अहंभावस्य देहेऽस्मिन्निःशेषविलयावधि । सावधानेन युक्तात्मा स्वाध्यासापनयं कुरु ॥ २८५॥
આ દેહ છે એ જ હું છું” એવી જાતનું દેહ ઉપર રહેલું “હું પણું સંપૂર્ણ નાશ પામે, ત્યાં સુધી સાવધાન થઈ ચિત્તને સ્થિર કરી તારી ભ્રાંતિને તું દૂર કર.
प्रतीतिर्जीवजगतोः स्वप्नवद्भाति यावती । तावनिरन्तरं विद्वन्स्वाध्यासापनयं कुरु ॥ २८६ ॥
હે વિદ્વાન ! જ્યાં સુધી આ જીવ અને જગત સ્વમની જેમ તને જણાયા કરે, ત્યાં સુધી તું નિરંતર એ ભ્રમને ફિર કર્યા કર.
निद्राया लोकवार्तायाः शब्दादेरपि विस्मृतेः। क्वचिन्नावसरं दत्त्वा चिन्तयात्मानमात्मनि ॥२८७ ॥
ઊંઘમાં, વાતચીતમાં, શબ્દ, સ્પર્શ, રૂપ, રસ, ગંધ વગેરે વિયેના અનુભવમાં અને આત્માના વિસ્મરણમાં કદી સમય ગાળ્યા વિના હૃદયમાં તું આત્માનું જ ચિંતન કર્યા કર. . मातापित्रोर्मलोद्भूतं मलमांसमयं वपुः।
જવા વાંકાઢવાં શ્રદ્ધભૂથ છતી મવ ા ૨૮૮ ,
માતા અને પિતાના (રજ અને વર્તરૂપ) મેલથી ઉપજેલું શરીર મળ-માંસથી ભરેલું છે તેને ચાંડાલની પેઠે દૂર તજી-એના ઉપરનું “હું પણું” છોડી, બ્રહ્મસ્વરૂપ થઈ | તું કૃતાર્થ થા.
घटाकाशं महाकाश इवात्मानं परात्मनि । विलाप्याखण्डभावेन तूष्णीं भव सदा मुने ॥२८९ ॥
હે વિચાર કરનાર વિદ્વાન ! ઘડે ફૂટી જવાથી જેમ ઘડાની અંદર રહેલું આકાશ, બહારના આકાશમાં ભળી જાય
