________________
૨૪
ઠંગે તુંબડું હાથમાં આવતાં જ એકદમ દોરડું' છેડી દીધુ' એટલે બિચારા કેશવદત્ત કુવાના તળીયે જઈ પડયો.
ખરાખર સીધા પડવાથી બહુ વાગ્યું તે નહિ, પરંતુ મુંઝાવા લાગ્યા, અને અનેક દેવ દેવીઓને આ દુઃખમાંથી છેડાવવા પ્રાર્થના કરવા લાગ્યા. ત્યાંજ તેને ભક્તામરસ્તેાત્રનું સ્મરણ યાદ આવ્યું અને તેના ૮ તથા ૯ મા શ્વેતુ ચિંતવન કરવા લાગ્યા.
એક ચિત્તે આરાધના કરતાં સાક્ષાત ચકકેશ્વરી દેવી પ્રગટ થયાં અને તેને કુવામાંથી બહાર કાઢયેા તથા તેનું દારિદ્ર દૂર કરવા અનેક રા આપી તેને સહીસલામત વસંતપુર પહોંચાડયો.
જો પ્રભુના સ્મરણથી કરૂપી મહાન ઢંગા નાસી જાય તા આ બહારના ઠંગાના ભયમાંથી પાર પમાય એમાં શું આશ્ચય છે? તમે પણ કેશવદત્તની જેમ શુભ ભાવે આ સ્તેાત્રનુ નિરતર સ્મરણ કરજો. તેથી તમારી અનેક મુશ્કેલીઓ દૂર થશે જ. એ હૃદયમાં જરૂર માનજો.
લક્ષ્મી પ્રાપ્ત થાય છે.
નાચંદ્ ભૂત ભુવનભૂષણ ભૂતનાથ ! ભૂતગુ ઊભું વિભવ તમભિખ્ખુ વન્તઃ; તુલ્યા ભવન્તિ ભવતા નનુ તેન કડવા, જીત્યાશ્રિત ધ ઇહ નાત્મસમાં કરાતિ. |૧૦||
