________________
૧૦
વાર્તા ૧ લી શ્ર્લોક ૧-૨ ધનથી મુક્ત થવાય છે.
આખી ઉજેણીના લેકે આજે ગામના પૂર્વ દરવાજે ટોળે મળ્યા છે. સર્વેના મેાઢા ઉપર શેક અને કુતુહલની મિશ્ર લાગણી નજરે પડે છે. બ્રાહ્મણેાના વચને પરથી ભકતામર સ્તોત્રના મહિમા જાણવાની ઈચ્છાવાળા રાંજા ભોજે ત્રણ ત્રણ દિવસના (અટ્ઠમ) ઉપવાસ પછી દોરડાનાં સખત અંધનેાથી આંધી પાણી વિનાના એક ઉંડા અને અંધારા. કુવામાં દેવચંદ શેઠને ઉતાર્યાં છે.
દેવચંદ શેઠ હતા તેા વૃદ્ધ પણ તેમની ધમ પ્રત્યેની શ્રદ્ધા અચલ હતી. કે દેવ પણ તેમની શ્રદ્ધાને ડગાવી. શકે તેમ ન હતુ,આજે તેવીજ આકરી કસેાટી થઇ રહી હતી.. અંધારા કુવામાં ઉતાર્યાં છતાંયે દેવચંદ શેઠ તે શાંત હતા. તેમનું ધ્યાન ભક્તામરના શ્લામાં પરોવાયેલુ હતુ. એક ચિત્તથી તેઓ તેનું સ્મરણ કરે જ જતા હતા. નહતી તેમને સર્પીની બીક કે ન હતી. તેમને અંધારા કુવાના ર્હિંસક પ્રાણીઓની બીક. એ અંધારામાંયે એમની ભવ્ય મુખમુદ્રાના તેજસ્વી કરણા પ્રસરતા હતા.
અંધકારને આછે છાંયા જગત પર પથરાયે કે તરતજ ઉભરાયેલા લાકોનાં ટોળે ટોળાં કંઈ કંઈ કલ્પનાના ભાવાને વહન કરતાએ ગૂઢ રાત્રિના ગાઢ અંધકારમાં એક પછી એક
