________________
G
હતી. એકની એક પુત્રી હાવાથી રાજા-રાણીએ તેને બહુ જ લાડમાં ઉછરેલી હતી. તેથી કુંવરીમાં અભિમાન રૂપી મોટો દણુ ઉત્પન્ન થયા હતા. પોતાના કરતાં તે બધાને હલકા ગણતી અને તિરસ્કારતી હતી.
એક વખત પોતાની સખીએ સાથે તે નગરના મહારના ઉદ્યાનમાં ફરવા ગઈ, ત્યાં ધ્યાનમાં રહેલા કોઈ મુનિને જોઈને તે મશ્કરી કરી ખાલવા લાગી કે “ હું સખી ! જો તે ખરી ? આ ભિક્ષુક કેવા ગદા છે? કદી ન્હાતા ધોતા લાગતા નથી. તેના શરીર ઉપર કેટલે! બધો મેલ ચી અયેલા છે? વળી અંગ ઉપર ઢાંકવા પુરાં વસ્ત્ર પણ રાખતા નથી. ખરેખર મનુષ્યના રૂપમાં પશુ જેવા જ મને તેા લાગે છે. તેથી સૂગ ચઢે છે. ચાલે! અહીથી જતા રહીએ.” એમ કહીને જતાં જતાં ખૂબ પત્થર-કાંકરા ને ધુળ વડે મુનિના શરીરને ઢાંકી દીધુ .
ઘેર પહોંચતાની સાથે જ રૂપકુમારીનું શરીર મેડાળ થઈ ગયું. આંખે ઉડી પેસી ગઈ-હાઠ મડાઈ ગયા—નાક એસી ગયું અને એ રીતે આખા શરીરનું સ્વરૂપ બદલાઈ જવાથી રૂપકુમારી કુરૂપકુમારી જેવી થઈ ગઈ. રાજા રાણી તા આ જોઈને આશ્ચય પામ્યા અને પુત્રીને વારંવાર પૂછ્યા
લાગ્યા કે હું હેન ! તે કોઈ દેવ-દેવીના સ્થાનકની અથવા કોઈ 'મહા પુરૂષની અવગણના કરી છે ?” નહિતર એક્દમ
તારૂ' આ સુંદર રૂપ કેમ બદલાઈ જાય ? કુંવરી તા ભયને લીધે કાંઈ બોલી શકી નહિ. પરંતુ દાસીએ' કહ્યું કે હૈ
4.
