________________
ચારે તરફ આનંદ આનંદ વર્તતે હતે. તેમાં ભંગાણ પડયું અને રાજા, પ્રધાન વિગેરે વિચારમાં પડયા. તરત જ મંત્ર-તંત્ર જાણનારાઓને બોલાવ્યા. ચારે તરફ માણસે દેડાવ્યા, ખૂબ ધૂમધુમાડા કર્યા અનેક પ્રકારના મંત્રો ભણાયા, માથું પછાડી પછાડી ભૂવાએ ધુણવા લાગ્યા; પણ કેપથી વ્યંતર જરા પણ ખચ્ચે નહિ. આથી રાજા તે ખૂબ મુંઝાવા લાગ્યું અને તેના ઉપાય માટે વિચાર કરવા લાગ્યા.
ગામે ગામ વિહાર કરી પવિત્ર ચારિત્રને પાળતા શાંતકીતિ મુનિરાજ અચાનકજ પિતાના શિષ્ય મંડળ સહિત આગલા ગામથી વિહાર કરી સૂર્યપુર તરફ જતા હતા. તેઓ આ ઉપવન પાસેથી પસાર થતા થાક લાગવાથી એક વૃક્ષની છાયામાં જરા આરામ લેવા બેઠા. ત્યાંજ રાજાના દેડધામ કરતા માણસેએ આ શાંતકીર્તિ મુનિરાજને જોયા. અને કદાચ આ મંહાત્મા પણ કાંઈક ઉપચાર જાણતા હશે એમ ધારીને તેઓ રાજા પાસે ગયા અને નિવેદન કર્યું કે “કઈ પવિત્ર મુનિરાજ આ ઉપવનની નજીકમાં જ એક ઝાડ નીચે વિસામે લેવા બેઠા છે. જે આપની રજા હોય તે બોલાવીએ, કદાચ તેઓ કંઈક ઉપચાર પણ જાણતા હશે.” - રાજા તો આ સ્થિતિથી કંટાળ્યું હતું, એટલે તુરતજ રજા આપવાને બદલે પિતે જ તે માણસની સાથે જ્યાં શાંત, કીતિ મુનિ વિસામે લેવા બેઠા હતા ત્યાં પહોંચ્યું. અને નમસ્કાર કરી નીચે બેઠો. પછી પોતાને આવેલી મુશ્કેલી કહી સંભળાવી. મુનિરાજ, તે. આ અચાનક આવી પડેલા ભ. સા. ૫
*
.
-
