________________
અહિંસા અને સત્યને સ્વીકાર કર્યો તે પ્રાણી ચેરી કરે જ નહિ, કેમકે ચેરી કરવાથી બીજાના મનને આઘાત પહેચે છે, અને બીજાને આઘાત પહોંચાડે, તે જ હિંસા કહેવાય છે. દયા, સત્ય અને ચેરીને ત્યાગી સ્ત્રી સેવન કરે જ નહિ, કારણ કે એકવાર સ્ત્રીસેવનથી ૨ થી ૯ લાખ ગર્ભજ મનુષ્યની તથા અસંખ્યાત સામૂછિમ પચેંદ્રિય મનુષ્ય અને વિકલેંદ્રિય અને નાશ થાય છે, એમ સમજીને સુ (સારી રીતે જાણનાર પુરૂષે) બ્રહ્મચર્ય અવશ્ય પાળવું. જેણે દયા, સત્ય, ચોરીને ત્યાગ અને બ્રહ્મચર્યને સ્વીકાર કર્યો તે ધનાદિ ઉપર મૂછ ન જ રાખે, કારણ કે ધન મેળવવા માટે અનેક પ્રકારનાં આરંભનાં કાર્યો કરવાં પડે છે. એથી જીવ હિંસા થાય છે, જુઠું બેલાય છે, કુડ, કપટ, રૂ૫ ચોરી કરાય છે. ધન મળી આવતાં સ્ત્રીને માટે અભિલાષા કરાય છે એટલે પરિગ્રહ એ પણ અનર્થનું મૂળ છે, એમ સમજી તેને પણ છોડવું.
આ દ્રવ્ય દયા અને ભાવ દયા જેના આત્મામાં વસી હેય, તેનું જ ભણેલું ને ગણેલું જ્ઞાન પણ સાર્થક છે. તેવા પ્રકારનું સમ્યફ જ્ઞાનાદિ પ્રાપ્ત કરીને અનુક્રમે જીવ અમૃત પદ (મોક્ષ) ને મેળવે છે.
લેખક-શ્રાવક પંડિત અમૃતલાલ પુરૂષોત્તમ.
