________________
રેનાં.
કેમલ-કુમળાં, કુણાં. | ઇચ્ચાઇણે-ઈત્યાદિ. | સંધિ-સાંધા. લં-ફલ. અણગે–અનેક.
પર્વ-પર્વ, ગાંઠા. સબં--સર્વ
હવંતિ–હોય છે. ગુઢ-છાની.
ભેયા–ભેદ. . સમ-સરખા બે ભાગ સિરાઈ–નસ વગેરે.
અણુતકાયાણું-અ- ભંગ-ભાગવાથી થાયસિણુઇ–શિણ વિગે
નંતકાયના. તેસિ –તેઓને.
અહીગં–તાંતણ પત્તાઈ-પાંદડાં. | પરિ–વિશેષ.
રહિત. Bહરિઘેરની જાત. | જાણુણત્યં-જાણવા- | છિન્નરહે છેદીને વાવકુંઆરિ–કુંવારનું
ને અર્થે. | વાથી ફરીથી ઉગે તે. પાયું. | લકખાણું–લક્ષણ.
સાહારણુંસાધારણ. ગુગ્ગલી-ગુગળનું વૃક્ષ એ -આ. ગલી-ગલે. | સુએ-સૂત્રને વિષે.
સરીર-શરીર. પમુહા-પ્રમુખ, વિગેરે ભણિઅં–કહ્યું છે. . તશ્વિરીએ છિન્નરૂહા-છેદીને વા- | ગઢ-ગુપ્ત.
વિપરીત. વવાથી ઉગે તે. | સિર-નસ. | | પૉયં–પ્રત્યેક. વનસ્પતિકાયના ભેદ તથા સાધારણ વનસ્પતિકાયનું લક્ષણ
અને ભેદ. સાહારણ પત્ત -સાધારણ (૧ શરીરમાં અનંતા
જીવવાળી) અને પ્રત્યેક (૧ શરીરમાં ૧ જીવવાળી). વણસ્સ છવા દુહા સુએ ભણિયા-(એમ) વનસ્પ
પ્રતિકાયના છ બે પ્રકારે સૂત્રને વિષે કહ્યા છે. જેસિ–મણુતાણું તણુ-જે અનંત છનું શરીર. એગા સાધારણ તે ઉ ૫૮–એક હોય. તે તે સાધારણ
વનસ્પતિકાય (નિગોદ–અનંતકાય) કહેવાય. કંદા અફર કિસલય--કંદ (સુરણાદિ), ફણગા, કુંપલે
' (ટીશીઓ).
