________________
૪૦
ભીમસેન ચરિત્ર અને અલગ રખાવી. થડે સુધી તેઓ ગયા હશે ત્યાં જ સુભટો પાછા ફર્યા.
તમે સૌ અહીં કેમ પાછા આવ્યા” વિજયસેને પૂછયું.
મહારાજાધિરાજ ! રાણીમા અને કુમારને તે ભદ્રા શેઠાણીએ માર મારીને હાંકી કાઢયા છે. તેઓ જે ઝૂંપડીમાં રહેતાં હતાં એ ઝુંપડીને પણ તેણે આગ ચાંપી દીધી છે. અત્યારે તેઓ કયાં છે તેની કેઈને ત્યાં ખબર નથી.' સુભટોના અગ્રેસરે કીધું.
આ સાંભળતાં જ ભીમસેનના હૈયા પર વીજળી તૂટી પડી. તેના મોંમાંથી ચીસ નીકળી ગઈ. સુ...શીલા... અમંગળ સમાચારથી તેનું હૈયું બેસી ગયું. તેને મૂછો આવી ગઈ. ધમ્બ દઈએ ધરતી ઉપર ઢળી પડયે.
- ભીમસેન ધરતી ઉપર પછડાય તે પહેલાં જ વિજયસેને ભીમસેનને પોતાના હાથમાં ઝીલી લીધું અને પોતાના ખેાળામાં સુવાડી તેને પોતે જ પવન નાંખવા લાગ્યા. આ જોઈ સુભટો પણ હાંફળા ફાંફળા થઈ ગયા. અને તરત જ જળ લાવી ભીમસેન ઉપર હળવે હળવે છાંટવા લાગ્યા.
શીતળ જળ ને ઠંડી હવાના સ્પર્શથી ભીમસેનની મૂછ ડીવારે ઉતરી ગઈ. તેના શરીરમાં થોડા ચેતનને. સંચાર થયે. તેણે આંખ ખેલી.
ભીમસેન ! તમે સ્વસ્થ બને. રણમા અને બાળકને આપણે હમણાં જ શોધી કાઢીશું. મેં બધા જ સુભટોને
