________________
-સુશીલાને સંસાર
૧૮૫ મારા ઉપર આપ સૌને ઘણું જ ઉપકાર છે. હું તમારા સર્વને કાણું . આજ હું તેને જરાય બદલો ચૂકવી શકું તેમ નથી. આથી તમે મારા ઉપર દયા અને કરુણા વર્ષાવી મારા એ અણુ ભારમાંથી મને મુક્ત કરજે.
આ જન્મમાં ઘણું ભયંકર દુઃખે અનુભવ્યાં છે. એ માટે હું તમારામાંથી કેઈનય દેષ જોતું નથી. મારા જ કર્મનું એ ફળ છે. પૂર્વભવના કેઈ અશુભ કર્મના પરિણામે આ ભવમાં મારે એ બધું ભેગવવું પડયું છે. આથી તેમાં હું તમારા કેઈ અપરાધ જેતે નથી.
હું હવે મરણને શરણ થાઉં છું, ત્યારે હું અઢાર લાખ, ચોવીશ હજાર એકસોને વીસ વાર મિથ્યા દુષ્કૃત માગું છું. - હે અરિહંત ભગવંત! તમને નમસ્કાર થાઓ. હે સિદ્ધ પરમાત્મા ! તમને મારા પ્રણામ હે ! હે પ્રાતઃ
મરણીય પૂજ્ય આચાર્ય ભગવંત ! હું તમને પ્રણિપાતુ છું. અને હે સર્વ લેકના મુનિ શ્રમણ ભગવંતો ! મારા તમને આ આખરના છેલ્લા છેલા નમન.”
આમ પ્રભુપ્રાર્થના કરી ભીમસેને પોતાના ગળા ફરતી વડવાઈઓને વીંટાળવા માંડી. અને કસ કસીને બાંધી દીધી. અને પછી પોતે અદ્ધર ખુલવા લાગ્યો. અને મોતની વાટ જેતા નવકારમંત્રનું રટણ કરવા લાગ્યા,
