________________
સુશીલાને સંસાર
૧૮૩ પણ હવે તો પૂરું કરી શકું તેમ નથી. ત્યાં મારા આ સંસારનું તે કેવી રીતે પૂરું કરી શકું?
મેં આજ સુધી પુરુષાર્થ કરવામાં જરાય બાકી નથી રાખ્યું. પણ દૈવે સદાય મારી સાથે છેતરપીંડી કરી છે. તેણે મને સદાય દુઃખની જ ભેટ ધરી છે. ખરેખર દૈવ મારું સાવ જ મેં ફેરવીને બેઠું છે. મારા સુખની એ સતત ઉપેક્ષા જ કરે છે. મને એણે સદાય અણમાનીતે જ માનીને રાખે છે. અને મારી સાથેસાથે મારા આ પરિવારને પણ તેણે દુખમાં પીસવાનું બાકી નથી રાખ્યું. - હવે હું શું કરું? મારા બાળકને કેવી રીતે સુખી કરું? પત્નીને કેવી રીતે શાંતિ આપું? નિધન અને અકિ. ચન હું તેને કેવી રીતે સુખ અને શાતા આપી શકીશ? ' અરેરે ! આવા જીવન કરતાં તે મૃત્યુ જ ઘણું સારું. માટે હે મારા ભાગ્યવિધાતા ! હવે મારા આ દુઃખને એથી અંત લાવ,
આ દુઃખ ને યાતના હવે હું નથી જોઈ શકો, નથી તેમાંથી ઉગરી શકવાને કોઈ ઉપાય છે. તેમ જ નથી એ બધું સહન કરી શકતે. માટે પ્રભે ! હવે તે તારી પાસે બે હાથ જોડી એક જ યાચના કરું છું. “તું હવે મને મત આપ.”
ભીમસેન મૃત્યુને વિચાર કરતે ત્યાંથી દૂર ભાગવા