________________
ફરે નકામે ગયે
ભીમસેનને થોડું બળ મળ્યું અને ભાવિની સુખદ આશાએ સમય પસાર કરવા લાગે. છ માસ થતાં જ રાજાને જમાઈ જિતશત્રુ આવે.
ભીમસેન તરત જ તેની પાસે દેડી ગયે અને પિતાની દુખકથા કહેવા લાગે.
ભાઈ ભીમસેન ! તારી બધી વાત મેં સાંભળી, પણ તે એ તે કહ્યું નહિ કે તું અહીં કેટલા સમયથી રહે છે?” જિતશત્રુએ પૂછ્યું.
“રાજન ! મને અહીં આવ્યું તે બાર બાર માસનાં વહાણાં વાઈ ગયાં. આપની જ રાહ જોઈ રહ્યો હતે. રેજ સવાર પડે ને ગણું એક દિવસ ગયે. હવે કાલે તે આવશે જ. - “તો તું અરિજય નરેશને કેમ ન મળ્યો? એ તે મારા આવતા અગાઉ એક વખત અહીં આવી ગયા હતા. તારે તેમને મળવું હતું ને ?”
“દયાળુ પ્રભે! શું વાત કહું? મને કહેતાં પણ હવે તે શરમ આવે છે તેઓને પણ મળ્યો હતો અને આપને કહી તે બધી જ વિગત જણાવી હતી. ભીમસેને કીધું.
તે તેમણે કંઈ જ પણ ન કર્યું !' જિતશત્રુએ આશ્ચર્યથી પૂછ્યું.
ના પ્રત્યે ! તેઓએ મને કંઈ જ મદદ ન કરી.” ભીમસેનના અવાજમાં દીનતા આવી ગઈ.
કેમ? એમ કર્યું? પ્રલે ! એ તે મને શી ખબર પડે? તેમણે મને
