________________
ફરો નકામે ગયા
૧૬૫
અને આપને શરણે આવ્યા છું. મને શ્રદ્ધા છે, આપ મારા દુ:ખને દૂર કરશે! જ. આપ મને ગમે તે કામ આપીને મારા આ દુઃખના અંત કરી.’
* ભાઈ ! તું કોણ છે? કયાંથી આવે છે ? એ ખષી મને વિગત જણાવ’ અરિજયે કહ્યું.
ભીમસેને બધી વાત જણાવી. એ સાંભળી અરિંજય વિચારવા લાગ્યા : અરે ! આ તે ધૃત માણસ જણાય છે. હરિત્રુ પાસે એ શુ કરવા નહિ ગયે! હાય ? તે પણ આ માણસને તે કામ આપી શકે તેમ છે. તેમ નહિ કરતાં એ અનેક ગાઉની દડમજલ કરતાં મારી પાસે આવ્યા છે, તેનુ કારણ શું? નક્કી આમાં કઈ ભેદ જણાય છે. આવા અાણ્યા માણસને હું... કામ આપુ' તા કઈ દિવસ એ મારુ ખરાબ ન કરે એની ખાત્રી શી ? નહિ, આ માણસ ઉપર દયા કરવા જેવી નથી.' આમ મનમાં વિચારી તેણે ભીમસેનને કીધું:
· ભાઈ ! તારી બધી જ વાત મે સાંભળી. તારે તે તારા નગરના રાજા હરિષેણુ પાસે જ યાચના કરવી જોઇએ. પણ એ યાચના તે... ત્યાં ભલે ન કરી. હું તેા મારી વાત જાણુ. હું તને કંઈ જ મદદ કરી શકું તેમ નથી. મારે ત્યાં હુમાં માણસની જરૂર નથી. માટે ભાઇ ! તારા સમય બગાડવા વિના હવે તું આજે પ્રયત્ન કર.' એમ એલી અરિય ચાલ્યા ગયેા.
ભીમસેને આવી અપેક્ષા નહાતી રાખી. તે તેા કામ
