________________
૧૭ 998
Q 20
પ્રથમ ગ્રાસે
વહેલી સવારનો શીતળ પવન ફુંકાતા હતા. વાતાવરણ આખુંય ખુશનુમા અને પ્રફુલ્લિત હતુ. સુશીલાની વિદ્યય લઈ ભીમસેને પરદેશની વાટ પકડી.
પ્રથમ તેણે ભાવપૂર્વક ત્રણ નવકાર ગણ્યા. પછી પૂર્વક્રિશા સામે ઊભા રહી, બે હાથ જોડી સીમંધર ભગવંતની સ્તુતિ કરી. અને પેાતાના આ કાર્ય માં સફળતા મળે તેવી વિનંતી કરી, નવકાર ગણતાં તેણે ચાલવા માંડયું.
ભીમસેનને આશા હતી. અર્િજય તેનું દુઃખ દુર કરી જ દેશે. આથી આશા ને ઉમંગથી તે ઝડપથી પથ કાપતા હતા. વહેલી સવારથી તે અપેાર સુધી ચાલતા, અપેારના કાઈ વાવના કાંઠે કે કોઇ શીતળ વૃક્ષની છાંય તળે આરામ કરતા. અને ફરી ખપેાર નમતાં નીકળી પડતા. રાતના કોઈ મન્દિર, ધર્માંશાળા કે ચેારા પર જમીન ઉપર ખુલ્લા આકાશને જેતે સૂઈ રહેતા. ભૂખ લાગે ત્યારે રસ્તામાં આવતાં ફળવાળા ઝાડ ઉપરથી ફળ વગેરે ખાઈ
