________________
લગાવીને જવાબ આપ્યો “વિ.સં.૧૧૯૯ માર્ગશીર્ષ કૃષ્ણ ચોથના દિવસે તને આ ગુજરાત રાજ્યની ગાદી મળશે.” કુમારપાળે નમ્રતાપૂર્વક કહ્યું “જો મને રાજ્ય મળ્યું તો તે આપને ભેટ આપીને હું આપના ચરણોની સેવા કરીશ.” આ સાંભળીને આચાર્યશ્રીએ કહ્યું, “મને રાજયથી કોઈ પ્રયોજન નથી. પરંતુ તું રાજ્ય મેળવીને શાસન પ્રભાવના કરજે.” - આચાર્યશ્રીએ પોતાના શિષ્ય પાસે આ ભવિષ્યકથન બે કાગળો ઉપર લખાવ્યો. એક કાગળ કુમારપાળને આપ્યો અને બીજો મહામંત્રી ઉદયનને આપતાં કહ્યું – “ઉદયન ! આ ભવિષ્યમાં રાજા બનવાનો છે, એના પ્રાણની રક્ષા કરવાની છે. સિદ્ધરાજ એને મારવા માટે પ્રયત્નશીલ છે. કોઈને પણ ખબર ન પડે એ રીતે તું એને તારી હવેલીમાં રાખ.' આચાર્યશ્રીની આજ્ઞાનુસાર તે કુમારપાળને પોતાને ત્યાં લઈ ગયા.
કેટલાક દિવસો શાંતિથી ગુજરી ગયા. ગુપ્તચરો દ્વારા સિદ્ધરાજને ખબર પડી કે કુમારપાલ ખંભાતમાં છે. એણે કેટલાક સૈનિકો ખંભાત મોકલ્યા. જ્યારે ઉદયન મંત્રીને આ વાતની ખબર પડી ત્યારે એ કુમારપાલને લઈને ઉપાશ્રયમાં પહોંચ્યા. આચાર્યશ્રીએ કુમારપાલને ઉપાશ્રયના તહખાનાની પાછળ છુપાવી દીધા. સૈનિક કુમારપાલને શોધતાં શોધતાં ઉપાશ્રયમાં આવ્યા પરંતુ એમને કંઈ ન મળ્યું. ત્યારે પાછા ફરી ગયા. આ રીતે આચાર્યશ્રીએ ભવિષ્યમાં જિનશાસનને થવાવાળા લાભનો વિચાર કરીને કુમારપાળની જાન બચાવી.
- જ્યારે મહારાજા સિદ્ધરાજ મૃત્યુશગ્યા ઉપર હતા ત્યારે કુમારપાળ પાટણ પહોંચી ગયા. તેઓ પોતાની બહેન પ્રેમલદેવીના ઘરે રહેવા લાગ્યા. બનેવી કૃષ્ણદેવે એમને યોગ્ય સન્માન સાથે રાખ્યા. કુમારપાલના પાટણ આવ્યા પછી સાતમે દિવસે સિદ્ધરાજનું મૃત્યુ થયું અને માર્ગશીર્ષ વદ ચોથના દિવસે સર્વાનુમતિથી રાજા કુમારપાળ રાજગાદી ઉપર બેસ્યા. એ સમયે એમની ઉંમર ૫૦ વર્ષની હતી.
કુમારપાળના રાજા બન્યાની ખબર સાંભળ્યા પછી શ્રી હેમચંદ્રાચાર્ય ખંભાતથી વિહાર કરીને પાટણ આવ્યા. મહામંત્રી ઉદયનને આ સમાચાર મળતાં જ એમણે નગરજનોની સાથે આચાર્યશ્રીનું ભવ્ય સ્વાગત કર્યું. આચાર્યશ્રીએ કુમારપાલના સમાચાર ઉદયન મંત્રીને પૂછ્યા. ત્યારે મંત્રીએ કહ્યું કે “આપને ખાસ યાદ કરતાં હોય એવું લાગતું નથી.” શ્રી હેમચંદ્રાચાર્ય ઉદયન મંત્રીને કહ્યું ‘તમે રાજા કુમારપાલની પાસે જઈને એમને કહેજો કે આજે રાત્રે રાણીના મહેલમાં ન જાય.” ઉદયનમંત્રીએ કુમારપાલ રાજાને આ વાત કહી. એમણે વાત માની લીધી. એજ રાત્રે વિજળી પડવાથી નવી રાણીનો મહેલ ધરાશાયી હોવાના સમાચાર જયારે કુમારપાલને મળ્યા ત્યારે કુમારપાલે આશ્ચર્ય સહિત પૂછ્યું, “આવી અચૂક