________________
પાલન શક્ય બને છે. પરંતુ જયારે સંયુક્ત પરિવારમાં આ મર્યાદા તેમજ પવિત્રતાનું ભંગ થઈ જાય તો પવિત્રતાની સુરક્ષા માટે અલગ થવું પણ હિતાવહ જ છે.) પૂજા ઘરમાં કામ કરવાવાળા કોઈ ન હોવાથી વાસણ ધોવા, કપડા ધોવા તેમજ છત વગેરેમાં ઝાડુ લગાવવું અથવા એવા કેટલાય કાર્ય હોય છે જે એમ.સી.માં કરવા જ પડે છે તો અમારે શું કરવું? જયણા વર્તમાનયુગની સૌથી મોટી બિમારી છે વિભક્ત પરિવારનું હોવું. માટે એમ.સી.માં બધા કામ કરવાની નોબત આવે છે. છતાં પણ અતિ આવશ્યક કાર્યને છોડીને બીજું નવું કામ તો એમ.સી.માં કરવું જ ન જોઈએ. જે પણ કામ કરે એમાં છૂઆછૂત ન થાય અથવા વાસણ કે કોઈ જગ્યા ભીની ન રહી જાય એની પૂરી સાવધાની રાખવી. તેમજ આ વાતનું હંમેશા ધ્યાન રાખવું કે જેટલું પણ કામ કરી રહ્યા છીએ અપવાદ માર્ગથી જ કરી રહ્યા છીએ. ખુશબૂ માનો કે એવું કોઈ કામ આવી પડે, જેનાથી વાહનમાં બેસીને જવું પડે ત્યારે એક ઓટો કે ટેક્સીમાં જરા દૂર બેસીને જઈએ તો શું તકલીફ છે? જયણાઃ વાસ્તવમાં આજના લોકોને દરેક કામ આવશ્યક જ લાગે છે અને નાની-નાની વાતોમાં એમ.સી.ના આવા નિયમોનું ઉલ્લંઘન કરીને જેમકે ડૉ.ની પાસે જવાનું છે, કોઈના ઘરમાં લગ્નમાં ભોજન માટે જવાનું છે આવા કારણોને આગળ કરી પતિની સાથે અથવા અન્ય વ્યક્તિની સાથે એક ઓટો કે ટેક્સીમાં બેસી જાય છે. વારંવાર આવું કરવાથી ઓટોમાં બેસવું સહજ થઈ જાય છે. પછી તો બહાર ફરવા જવું, હોટલ, પિશ્ચર, કિટી-પાર્ટી વગેરે બધી જગ્યા પર નિઃસંકોચ ગાડીમાં બેસીને જવાનું શરૂ થઈ જાય છે. ક્યારેક તો ત્રીજો દિવસ હોય તો તીર્થયાત્રા માટે પણ અલગ બેસીને બધાની સાથે નીકળી પડે છે. આ પ્રમાણે એકવાર વ્યક્તિ સકારણ કે નિષ્કારણ ઓટો, રિક્ષા, ટેક્સી, કે ટ્રેનમાં બેસવાનું શરૂ કરે તો પછી એના અંતરાત્મામાં એમ.સી.પાલનની જે થોડી પણ દઢતા હોય છે તે ત્યાં જ ચૂર-ચૂર થઈ જાય છે. ભ્રષ્ટાચાર વધતો જાય છે. અને પછી તો દુઃખોના મેળા ઘરમાં લાગે છે. માટે કોઈ પણ સંયોગોમાં ગાડી, સ્કૂટર વગેરેમાં ન બેસવું જ હિતાવહ છે.
ડૉ.ની પાસે જવું જ પડે તો ચાલીને જ જવું, નહીંતર ત્રણ દિવસ પછી જ જવું અથવા ડૉ. ને ઘરે જ બોલાવી લેવા. પણ કોઈ કારણને આગળ કરીને વાહનોમાં બેસવું તો સર્વથા અનુચિત છે. ઘરની ગાડી હોય તો એકલા પણ એમ.સી.માં એમાં બેસીને ન જવું. કેમકે પછી પણ ગાડીમાં બેસીને મંદિર, યાત્રાર્થ વગેરે કરવા જવાથી ભયંકર પાપના ભાગીદાર બને છે. દિવ્યાઃ કોઈ તીર્થ ઉપર ગયા હોય ત્યાં અચાનક એમ.સી. આવી જાએ તો ઘરે આવવા માટે તો વાહનમાં બેસવું જ પડશે ને?