________________
જયણા : આ તો સર્વથા અનુચિત છે. જૈનોના ઘરોમાં આ હદ સુધી તો ભ્રષ્ટાચારની કલ્પના પણ ન કરી શકાય. આ પ્રમાણે ૭૨ કલાકના બદલે માત્ર ૩૦-૩૫ કલાક અલગ બેસીને ત્રીજા દિવસે અંદર આવવાથી એના ચૌવીસ પ્રહર (૭૨ કલાક) બેસવાનો સંસ્કાર જ ખતમ થઈ જશે.
આ પ્રમાણે ત્રીજા દિવસે ઉઠીને રસોઈઘર વગેરેમાં બધી જગ્યાનો સ્પર્શ કરી, રસોઈ બનાવી તેમજ સાધુ સંત આવી જાય તો તે એ પણ ભૂલી જાય કે આજે મારો ત્રીજો દિવસ છે અને એમને પણ ગોચરી વહોરાવી દે છે.
અરે...રે...રે...! કેટલી હદ સુધીનું ઘોર પાપ ! પછી તો માનો સકારણ કે નિષ્કારણ આ એક પરંપરા જ બની જશે. આજે આવું ઘણી જગ્યાએ જોવા પણ મળે છે. પરંતુ સુષમા ! પોતાના જીવનમાં આવા નિકૃષ્ટ પાપ કર્યા પહેલા હજાર વખત વિચાર કરવો કે જો હું એમ.સી.ના વિધિવત પાલનમાં દઢ રહીશ તો બીજાઓને પણ એમ.સી.પાલનમાં દઢ બનવાની પ્રેરણા આપવામાં ઉત્તમ નિમિત્ત બનીશ. તારે બીજાઓને માટે નિમિત્ત બનીને પાપોનું પોટલું બાંધવું છે કે સુનિમિત્ત બનીને પુણ્યનું ખાતું ખોલવું છે. આ તું પોતે જ વિચારજે. બાજી તારા હાથમાં છે. ખુશબૂ આંટી એમ.સી.માં સારા કપડાં પહેરવામાં, બનીઠનીને લગ્નમાં માત્ર ભોજન કરવામાં કે ગીત ગાવા જવામાં શું પાપ છે? જયણા બેટા ! એમ.સી.માં પહેરેલા કપડાં અશુદ્ધ થઈ જાય છે. તેમજ ભારે-ભારે કપડાં ધોઈ શકાતા પણ નથી, તથા લગ્ન વગેરેમાં એમ.સી.ના બીજા કે ત્રીજા દિવસે unwashable ભારે-ભારે સાડી કે વેશ પહેરીએ તો એને ફરીથી ધોયા વિના અંદર ન મૂકી શકાય. કપડા બગડી જવાના લોભથી કેટલાક લોકો એને સોનપાણીની છાંટ આપીને અંદર મૂકી દે છે. આ તો પૂરા ઘરને ભ્રષ્ટ કરવાની વાત થઈ ગઈ. પહેરવાની શોભાની અપેક્ષાએ જીવનમાં બહુજ ભયંકર નુકસાન થઈ જવાની સંભાવના ઉભી થઈ જાય છે. આનાથી કેટલાક એવા કર્મબંધન થઈ શકે છે જેનાથી ભવિષ્યમાં સારા કપડાં પહેરવામાં જ ભારે અંતરાય થઈ જાય. લગ્ન તેમજ ગીત વગેરે માંગલિક કાર્ય હોવાથી માત્ર ભોજન અથવા ગીતની Item લેવાના લોભમાં ત્યાં જઈને મંગલમય કાર્યક્રમોમાં વિઘ્ન ઉત્પન્ન કરવાનું પાપ ક્યારેય ન કરવું. ત્યાં હળવું-મળવું હંસી-મજાક વગેરે હોવાથી છૂઆછૂતની ખૂબ સંભાવના રહે છે. માટે આ કાર્યક્રમોમાં પણ પોતાની ઉપસ્થિતિ પ્રદાન કરીને વ્યર્થ જ પાપ વહોરી લેવું નહીં. પૂજા ચાલો માન્યું કે આપણે બની-ઠનીને લગ્ન વગેરે કાર્યક્રમોમાં ન જવું જોઈએ, તો શું આપણે સ્વામિવાત્સલ્ય, પારણા, વગેરેમાં ભોજન કરવા તેમજ ઓળીમાં આયંબિલ કરવા તો જઈ શકીએ છીએ ને?