________________
મિ. જૉન ડૉલી ! તમે પોતાની સેલેરીની બિલકુલ ચિંતા ન કરો. આમ તો મારા મેનેજરની સેલેરી પણ દર મહિનાની માત્ર ૮૦૦૦ રૂ. છે, પરંતુ તમે મારા પર્સનલ અસિસ્ટંટ છો માટે તમારી સેલેરી ૧૦,૦૦૦ રૂ. દરેક મહિનાની રહેશે, ઠીક છે? ડૉલીઃ યસ સર ! થેંક્યુ સો મચ મિ. જૉન તો કાલે ઠીક આઠ વાગે આવી જજો. (અને ડૉલી ત્યાંથી નીકળી ગઈ. ૧૦,૦૦૦ની સેલેરી સાંભળતાં જ ડૉલી બહુ જ ખુશ થઈ ગઈ, એણે બધી વાત સમીરને બતાવી. આ સાંભળીને સમીર પણ બહુ જ ખુશ થઈ ગયો. બીજા દિવસે, પહેલી વખત ઓફિસમાં પગલુ રાખવાને કારણે ડૉલી બહુ જ ખુશ હતી. ઓફિસના બધા લોકોએ એનું સ્વાગત કર્યું. મિ. જોને ડૉલીને બધાનો પરિચય કરાવીને ઓફિસનું બધું કામ એને સમજાવ્યું. ડૉલીને એક પર્સનલ કેબીન આપવામાં આવ્યું. ઓફિસના લોકોનો સારો વર્તાવ જોઈને ડૉલીનું મન
ઓફિસમાં લાગી ગયું. આ રીતે ડૉલીનો પહેલો દિવસ બહું જ સારો ગયો. ધીમે-ધીમે ડૉલી ઓફિસના કામમાં એટલી વ્યસ્ત થઈ ગઈ કે એ પોતાના ભૂતકાળના દુ:ખ ભર્યા જીવનને ભૂલવા લાગી.) . (મહિનો પૂરો થતાં જ સમીર ડૉલીની પાસેથી એની સેલેરી લઈ લેતો હતો એક વાર ) ડૉલીઃ સમીર મારે થોડા રૂપિયા જોઈએ છે. સમીરઃ હમણાં ૬ દિવસ પહેલાં જ તને ૩૦૦ રૂ આપ્યા હતા એનું શું કર્યું? ડૉલી સમીર શું તમે મારી પાસે એક-એક પૈસાનો હિસાબ માંગશો? સમીરઃ હાં, અને તારે આપવો પણ પડશે. ડૉલીઃ ઓફિસ એટલી. દૂર છે કે આવવા-જવા માટે ટેક્સીનો ખર્ચ થાય છે અને તેમને તો ખબર જ છે આજકાલ મોંઘવારી કેટલી બધી વધી ગઈ છે. સમીર એ જ તો તને બતાવવા માંગું છું કે આજકાલ મોંઘવારી વધી ગઈ છે. માટે પોતાના ખર્ચા ઓછા કર. આવવા-જવા માટે ટેક્સીની શું જરૂર છે, બસ પણ જાય જ છે ને. તારું કામ પણ થઈ જશે અને પૈસા પણ બચી જશે. ડૉલી પણ સમીર ! સાંજે ઓફિસથી આવવામાં મોડું થાય છે, અને ત્યારે Bus માં આવવું Risky હોય છે. ' સમીરઃ આ બધી તારી ગેરસમજ છે, કંઈ થતું નથી. બધા નોકરી કરવાવાળા જાય જ છે ને, તું કઈ
Special છે? ડૉલીઃ પરંતુ સમીર આ ૧૦,૦૦૦ રૂ. જાય ક્યાં છે? સમીરઃ જીભ ન ચલાવ. ૧૦,૦૦૦ રૂપિયા ક્યાં જાય છે હું તને એ બતાવવી જરૂરી નથી સમજતો.
(આ સાંભળી ડૉલીને ગુસ્સો આવી ગયો.)