________________
સમીર: ડૉલી ! પરિસ્થિતિને સમજવાની કોશીશ કર. (સમીરે ડૉલીને બહું જ સમજાવ્યું, પણ તે એબોર્શન કરાવવા માટે તૈયાર થઈ નહીં. એનાથી સમીર ગુસ્સે થઈને ચાલ્યો ગયો અને આ બાજુ હરવાન્કરવામાં અને ઘરના ખર્ચામાં ડૉલીના લાવેલા બધા જ પૈસા ખતમ થઈ ગયા. ત્યારે શબાનાએ વિચાર્યું કે કોઈપણ રીતે ડૉલીને તેના પીયરે મોકલવામાં આવે જેથી તે થોડા પૈસા લાવી શકે. એનાથી એના ગર્ભપાલનમાં, ડૉક્ટરના ખર્ચમાં, બાળકના પાલન-પોષણમાં અને ઘરના ખર્ચમાં સુવિધા રહેશે. માટે એક દિવસ વાત વાતમાં શબાનાએ ડૉલીને પૂછ્યું...) શબાના બેટા ! તને ક્યારેય તારી મમ્મીની યાદ નથી આવતી? ડૉલીઃ તમારા જેવી અમ્મી મળી ગયા પછી કોને પોતાના ઘરની યાદ આવશે? તમે મારું કેટલું ધ્યાન રાખો છો. લગ્ન થઈને આટલા મહિનાઓ થઈ ગયા પરંતુ તમે તો હજુ સુધી મને ઘરનો કચરો સુધી કાઢવા નથી દીધો. પોતાની દિકરીઓથી વધારે પ્રેમ તમે મને આપ્યો છે, ભગવાન કરે કે મને દરેક જનમમાં તમારા જેવી સાસુમાં મળે. શબાના: અરે બેટા ! તે તો મારા ઘરને સ્વર્ગ બનાવી દીધું છે સ્વર્ગ. પણ બેટા ! ક્યારેક તો તારી મમ્મીને ત્યાં પણ જવાનું રાખ. ભલે તને એમની યાદ નથી આવતી પણ એમને તો તારી યાદ આવતી જ હશે. ડૉલીઃ નહીં અમ્મી ! હવે એ ઘરના લોકો મારે કાંઈ નથી લાગતા. અને મેં પણ એ ઘરથી હંમેશાની માટે સંબંધ તોડી નાંખ્યો છે. (બિચારી શબાના ! એના તો બધા અરમાનો ઉપર પાણી ફરી ગયું. એણે તરત સમીરને બધી વાત જણાવી.) શબાના” બેટા! આ તે કેવો ખોટો સિક્કો ઉપાડી લાવ્યો છે? આ તો પોતાના ઘરે જવાનું નામ જ નથી લેતી તો પૈસા ક્યાંથી લાવશે? સમીરઃ અમ્મી ! ચિંતા ન કરો. ધીરે ધીરે બધુ ઠીક થઈ જશે. (થોડાક દિવસો પછી...) ડૉલી ઃ સમીર ! પાછલા બે મહિનાથી હું બ્યુટી પાર્લર જ નથી ગઈ. જુઓને મારો ચહેરો કેટલો ખરાબ થઈ ગયો છે. અને વાળ તો જુઓ ઝાડુ જેવા થઈ ગયા છે. સમીર! મારે ફેશિયલ અને વાળ કપાવવા માટે ૧૦૦૦ રૂા. જોઈએ છે. સમીર ઃ ૧૦૦૦ રૂા. પાગલ થઈ ગઈ છે શું? ડૉલી : આમાં પાગલ થવાની શું વાત છે? હું મારા ઘરમાં હર અઠવાડિયે હજાર રૂપિયા ખર્ચ કરતી હતી. સમીરઃ પરંતુ ડૉલી ! અત્યારે મારી પાસે આટલા રૂપિયા નથી.