________________
૪૦૦
શ્રી સંવેગ રંગશાળા ગ્રંથને ગુજરાતી અનુવાદ : દ્વાર કર્યું નથી. (૭૧૯૩) જીવરૂપી શંખમાં રહેલું શિયળરૂપી નિર્મળ જળ ત્યાં સુધી શેભે છે, કે જ્યાં સુધી વિષયના દુરાગ્રહરૂપી અશુચિના સંગથી તે મલિન થયું નથી. (૭૧૯૪) ધર્મને કરવામાં અશક્ત અને વિષય સેવવામાં આસક્ત એવા અતિ નિર્ઘણ (કોર) જીવો પિતાને અશરણ (તરીકે) જાણતા નથી અને હિતને કરતા નથી. (૭૧૯૫) વિષયો વિદ્વાનોને ઝેર દેનારા, શ્રી જિનાગમરૂપ અંકુશની સર્વથા અવગણના કરનારા, શરીરના રૂધિરને ચૂસવામાં મચ્છર જેવા અને સેંકડે અનિષ્ટોને આપનારા થાય (ભાસે) છે. (૭૧૬) અતિ ચિરકાળ તપને તપ્યા, ચારિત્ર પાળ્યું અને શ્રત પણ ઘણું ભણ્યા, તથાપિ જે વિષયોમાં બુદ્ધિ છે, તે નિચે તે સર્વ નિષ્ફળ છે. (૭૧૯૭) અહો! વિષયરૂપી પ્રચંડ લૂંટારાઓ, જીવન સમ્યજ્ઞાનરૂપી મણિઓથી અતિ મૂલ્યવાન અને સ્કૂરાયમાન એવા ચારિત્રરત્નથી (ચિંચઈવંs) સુશોભિત એવા ભંડારને લૂંટે છે. (૭૧૯૮) તે વિષયાભિલાષને ધિકકાર હો ! કે જેનાથી) તે મહત્વ, તેજ તે વિજ્ઞાન અને તે ગુણે, સર્વ પણ નિચે એક ક્ષણમાં નાશ પામ્યું (પામે) છે. (૭૧૯) હા, ધિક્ પૂર્વે (કદાપિ) નહિ મળેલા એવા શ્રી જિનવચનરૂપી (ઉત્તમ) રસાયણનું પાન કરીને પણ વિષયરૂપી મહા ઝેરથી વ્યાકુળ થએલાઓએ તેને વમી નાખ્યું. (૭૨૦૦) સદાચરણમાં (અપાશંક) અપ્રાણ (શક્તિરહિત) અને પાપના આશ્રવમાં (બંધમાં) (રૂપાણ= સશક્ત એવા પાપીઓ (અ૫ાણું=) પિતાના આત્માને વિષયેના કારણે કદર્થના કરે છે. (૭૨૦૧) જે વિષયની વૃદ્ધિને કરે છે, તે પાપી દષ્ટિવિષ સર્પની પાસે ઊભો રહે (મરે) છે, તીણ ખરાની ધાર ઉપર (વગતિ= ) ચાલે છે, તલવારના (બનેલા) પિંજરામાં રમત કરે છે, શક્તિ(ભાલા)ની અણી ઉપર શયન કરે છે અને અગ્નિને વસ્ત્રમાં બાંધે છે. વળી તે મૂઢ પિતાના મસ્તકથી પર્વતને તોડે છે, ધગધગતા અગ્નિને ભેટે છે અને જીવવા માટે ઝેરને ખાય છે, વળી તે ભૂખ્યા સિંહને, કુપિત સર્પને અને
અતિ ઘણી માખીઓવાળા મધને (મધપુડાને) પ્રહાર કરે છે. (૭૨૦૨ થી ૪) અથવા નિચે જેને વિષયમાં વૃદ્ધિ છે, તેના મુખમાં જ ઝેર, ખાંધે અતિ તીણ તલવાર, સામે જ ખાઈ ખોળામાં જ કાળો નાગ અને પાસે જ યમ રહેલું છે, તેના હૃદયમાં જ પ્રલયનો અગ્નિ સળગે છે અને મૂળમાં (પ્રકૃતિમાં) કલિ (કલહ) છૂપાએલે છે, (૭૨૦૫૬) અથવા નિચે તેણે મરણને પિતાના વસ્ત્રના છેડે ગાંઠથી બાંધીને રાખ્યું છે અને તે અશક્ત શરીરવાળો (છતાં) જતી ભીતે અને તળિયાવાળા (પ્રજતા) પ્રાસાદમાં સૂતે છે. (અર્થાત્ મરવાની તૈયારીવાળે છે.) (૭૨૦૭) વળી જે વિષયમાં વૃદ્ધિ કરે છે, તે તત્વથી) શળી ઉપર બેસે છે. સળગતા લાખના ઘરમાં પેસે છે અને ભાલાની અણી ઉપર નાચે છે. (૭૨૦૮) અથવા એ (ઉપર કહેલાં) દષ્ટિવિષ સર્પ વગેરે તે તે ભવમાં જ નાશ કરનારાં છે અને આ (હય5) હત-ધિક્કારપાત્ર વિષયે તે અનંતા ભવે સુધી દારુણ દુઃખને દેનારા છે. (૭૨૯) અથવા તે (દષ્ટિવિષ સર્પ વગેરે) સર્વ તો મંત્ર, તંત્ર