Page Text
________________
એશ્વર્યમદ વિષે દક્ષિણમથુરા-ઉત્તરમથુરાના વ્યાપારીઓને પ્રબંધ
૩૮૭
કરવા બેઠો. (૬૯૬૪) નેકરોએ તેની આગળ અત્યંત જાતિવંત સુવર્ણના તથા (રૂપ્યa) રૂપાના (સિપિપ= ) કારીગરીવાળાં કચોળા સહિત ચંકસમાન ઉજજવળ ચાંદીનો થાળ મૂક્યો. (૬૯૬૫) પછી ભેજન કરતાં એક (પછી) એક ભાજન એ રીતે ઊડવા લાગ્યું કે યાવત્ છેલ્લે મૂળથાળ પણ નાસવા માટે ઉડે. (૬૯૬૬) તેથી વિસ્મય પામેલા તેણે ઊડતા તેને હાથથી પકડે અને જેટલો ભાગ પકડ, તેટલ (ભાગ) છેડીને શેષ (ભાજન) ઊડી ગયું. (૬૯૬૭) તે પછી ભંડારને જોયે, તેને પણ નાશ પામેલા સર્વ ધનવાળો (ધનરહિત) દેખ્યો. (દાટેલાં) નિધાને નાશ પામ્યાં અને વ્યાજે ધીરેલું (ધન) પણ (પાછું) ન મળ્યું. (૬૯૬૮) પિતાના હાથે મૂકેલ છતાં આભરણેને સમૂહ પણ ન મળે તથા (આજ સુધી) સાચવેલે દાસ દાસીવર્ગ પણ શીધ્ર (પાઠાં પલાણે= ) નાસી ગયે. (૬૯૬૯) અનેક વાર ઉપકાર કરેલે સમગ્ર સ્વજનવર્ગ પણ અત્યંત અપરિચિત હોય તેમ પણ કઈ કાર્યમાં વર્તત (સહાય કરતી નથી. (૬૭૦) એમ તે સર્વને એ રીતે ગંધર્વનગર જેવું, અથવા સ્વપ્નદર્શન જેવું (અનિત્ય) માનીને, શકાતુર હૃદયવાળો તે વિચારે છે કે-(દ૯૭૧) મંદભાગીમાં શિરોમણી એવા મારા જીવનને ધિક્કાર થાઓ! કે નવા જન્મની જેમ જેનું (જીવન) આ પ્રમાણે એક જ દિવસમાં પલટાઈ ગયું. (૬૯૭ર) પુરૂષ સો ટૂકડા થઈને પણ નષ્ટ થએલી સંપત્તિને પુનઃ પ્રાપ્ત કરે છે અને અરે રે! મારા જેવા કાયર પુરુષ છતી સંપત્તિને પણ ગુમાવે છે. (૬૯૭૩) હું માનું છું કે-પૂર્વ ભવે નિચે મેં કંઈ પણ પુણ્ય કર્યું નથી, તેથી જ આજે આ વિષમ અવસ્થાને વિપાક (આવી) પડી. (૬૯૭૪) તેથી વર્તમાનમાં પણ પુણ્ય મેળવવા માટે હું પ્રવૃત્તિ કરું, શોકથી સર્યું –એમ વિચારીને તે શ્રી ધર્મઘોષસૂરિ પાસે દીક્ષિત થયે. (૬૯૭૫) સંવેગથી યુક્ત બુદ્ધિવાળો અને વિનયમાં તત્પર એવો તે ધર્મની પ્રવર શ્રદ્ધાથી સૂત્ર અને અર્થથી અગીઆર અંગેને ભ. (૬૯૭૬) પણ *(ભવિષ્યમાં) કદાપિ કોઈ રીતે વિહાર કરતો પૂર્વના થાળને જોઈશ (મેળવીશ)”—એવા કુતુહલથી પૂર્વે સાચવી રાખેલા તે થાળના કકડાને છોડતો નથી. (દ૯૭૭) અનિયત વિહારની મર્યાદાથી વિચરતો તે કઈ વાર ઉત્તરમથુરા નગરીમાં ગયો અને શિક્ષા કરતે કઈ રીતે તે ધનસાર શેઠની સુંદર હવેલીમાં પહોંચ્યો અને તે જ વેળા નાન કરીને શેઠ ભેજનાથે આવ્યા. (૬૯૭૮-૭૯) તેની આગળ તે જ ચાંદીનો થાળ મૂકો અને નવયૌવનથી મનહર તેની પુત્રી પણ વીંજણો લઈને આગળ ઊભી રહી. (૯૯૮) સાધુ પણ જ્યારે એક નજરે તે તૂટેલા થાળને જોવા લાગ્યો, ત્યારે શેઠે ભિક્ષા અપાવી તો પણ તે જતો નથી (૧૯૮૧) તેથી શેઠે કહ્યું કે-હે ભગવંત મારી પુત્રીને કેમ જુઓ છે? મુનિએ કહ્યું કે-ભદ્ર ! મારે પુત્રીનું પ્રોજન નથી, (૬૯૮૨) કિન્તુ તું કહે કેઆ થાળ તને કેવી રીતે (મા)? તેણે કહ્યું કે-ભગવંત ! આરિયા-પરિયાની (દાદાપરદાદાની) પરિપાટીથી (કમથી) વારસામાં આવ્યો છે. સાધુએ કહ્યું કે સાચું બોલ! ત્યારે શેઠે કહ્યું કે-ભગવંત (મને સ્નાન કરતાં આ સઘળી સ્નાનની સામગ્રી આવી મળી
| SR No. | 006043 |
| Book Title | Samveg Rangshala Mahagranth Gujarati Anuwad |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhadrankarsuri |
| Publisher | Mahavir Jain S M P Sangh |
| Publication Year | 1987 |
| Total Pages | 636 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 20 MB |