Page Text
________________
નમિરાજર્ષિનો પ્રબ ધ
પછી તારે દીક્ષા લેવી પ્ય છે. (૧૭૪૯) મુનિએ કહ્યું, (હ ક ) હા, શ્રદ્ધા એ જ મારી નગરી છે, તેનો (મું) સંવરરૂપી સાંકળથી દુર્ગમ, ધૃતિરૂપી ધ્વજાથી યુક્ત, રે ક્ષમારૂપી ઊંચે કિલે કર્યો છે અને ત્યાં કર્મશત્રુવિનાશક તારૂપી બાણેથી શોભતું પરાક્રમરૂપી ધનુષ્ય પણ સુંદર (સજજ) કર્યું છે, એમ મેં રક્ષા કરી છે, તે હવે મારે પ્રવ્રજ્યા કેમ (ક્ષમ =) ગ્ય નથી ? (૧૭૫૦ થી પર) શકે કહ્યું, હે ભગવંત! વિવિધ ઉત્તમ મહેલને કરાવીને પછી તમારે પ્રવ્રજ્યા સ્વીકારવી એગ્ય છે. (૧૭૫૩) નમિએ કહ્યું, હે ભદ્ર ! માર્ગમાં ઘર કોણ કરે? પંડિત તે જ્યાં જીવનું રહેઠાણ (સ્થિરતા) હેય, ત્યાં ઘર બાંધે. (૧૭૫૪) ઈન્ડે કહ્યું, લેકેના કુશળ માટે ક્ષુદ્ર ચાર વગેરે શત્રુઓને હણીને તમારે દીક્ષા લેવી યોગ્ય છે? (૧૭૫૫) નમિએ કહ્યું, એ (બા) ચોરાદિને હણવા તે મિથ્યા છે, મારા આત્માનું (અક્ષેમક=) અહિત કરનારા તે કર્મોને નિચે હણવાયેગ્ય છે. (૧૭૫૬) ઈન્ડે કહ્યું, હે ભગવંત ! જે રાજાએ નમતા નથી, તે સર્વને શીધ્ર જીતીને પછી તમારે દીક્ષા લેવી ઘટે છે. (૧૭૫૭) મુનિએ કહ્યું, જે આ સંસારમાં અતિ દુર્જય એવા આત્માને જીતે, તે જ એક સહસધી (સુભટ) જે પરમ વિજેતા છે. (૧૭૫૮) માટે મારે આત્માની (કર્મની) સાથે યુદ્ધ કરવું યોગ્ય છે, મોક્ષાથીને નિષ્ફળ બાહ્ય યુદ્ધથી શું? (૧૭૫૯) જેણે ક્રોધ, લોભ, મદ, માયા અને પાંચેય ઈન્દ્રિયોને જીતી, તેણે જીતવાગ્યે સર્વ જીત્યું છે. (૧૭૬૦) જેણે એ ક્રોધાદિને જીત્યા તેની કાતિ સિદ્ધક્ષેત્રની જેમ શાશ્વત, ત્રણેય લેકમાં ફેલાઈને, તેથી આગળ વધીને સ્થિર થાય છે. (અર્થાત્ ત્રણેય લેકમાં તેની ઉજવળ કીતિ શાશ્વતી બને છે) (૧૭૬૧) એ સાંભળીને ભક્તિથી ભરેલા ઈન્દ્ર પુનઃ મહાયશવાળા નમિરાજર્ષિને કહ્યું. (૧૭૬૨) ઘણા યોને જીને, બ્રાહ્મણદિને ભેજન આપીને અને દિન વગેરેને દાન આપીને તમે સાધુપણાને સ્વીકારે તે યોગ્ય છે. (૧૭૬૩) અથવા ગૃહસ્થાશ્રમને તજીને તમે પ્રવજ્યાને કેમ ઈચ્છે છે ? હે રાજન ! તમે પિષહના અનુરાગી ( બનીને) અહીં (પિષહ કરતા ગૃહસ્થ) જ રહે. (૧૭૬૪) નમિએ કહ્યું, લાફો દક્ષિણુઓથી સુંદર યજ્ઞને જે કરાવે તેથી પણ સંયમ (ઘણે) ગુણકારક છે અને ઘરમાં રહીને માસ–માસને પારણે કુશાગ્ર જેટલું ખાય, તે (તપસ્વી) પણ સર્વસંગના ત્યાગી શ્રમણની તુલનામાં એક લેશ માત્ર પણ નથી. (૧૭૬૫-૬૬) ઈન્ડે કહ્યું, હે રાજન ! સુવર્ણ—મણિનો સમૂહ, કાંસુ અને વની વૃદ્ધિ કરીને પ્રત્રજ્યા કરવી યોગ્ય છે. (૧૭૬૭) મુનિએ કહ્યું. હે ભદ્ર! સુવર્ણ, મણિ વગેરેના કૈલાસ જેટલા ઊંચા આપેલા અસંખ્યાતા ઢગલાં પણ લેભી એક જીવની પણ તૃપ્તિને કરી શકતા નથી, કારણ કે-ઈચ્છા આકાશ જેટલી વિશાળ છે, કેઈથી પણ પૂરી શકાય તેવી નથી. (૧૭૬૮-૬૯) જેમ જેમ લાભ વધે, તેમ તેમ તેભ વધે છે, એમ ત્રણેય લેકની પ્રાપ્તિ થવા છતાં પણ કઈ શાતિ થતી નથી. (૧૭૭૦) ઈન્ડે કહ્યું, જન્ ! છતાં મનહર ભેગોને તજીને અછતાની ઈચ્છા કરતા તમે તમારા) સંક૯પથી
| SR No. | 006043 |
| Book Title | Samveg Rangshala Mahagranth Gujarati Anuwad |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhadrankarsuri |
| Publisher | Mahavir Jain S M P Sangh |
| Publication Year | 1987 |
| Total Pages | 636 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 20 MB |