________________
g
શ્રી સ`વેગર’ગશાળા ગ્રંથના ગુજરાતી અનુવાદ : દ્વાર પહેલ
કરતા નથી ? (૧૩૦૪) હે નાથ ! તારા થોડા વિરહમાં પણ નિશ્ચિત મારા પ્રાણા નીકળે છે, માટે આવ ! સાથે જ જઈએ અને દૂર દૂર દેશમાં રહેલાં તીર્થાને વાંઢીએ. (૧૩૦૫) એટલાથી પણ તારૂ' અને મારૂ' પણ સમસ્ત પાપ ક્ષય પામશે. ( માટે ) કે નાથ ! જ્યાં સુધી આ ભવમાં કઈ ( થાડુ') પણ જીવીએ, ત્યાં સુધી પાંચ પ્રકારના વિષયાને ભોગવીએ, (૧૩૦૬) એમ તેણીએ વિકારપૂર્વક કોમળ વાણીદ્વારા કહેવાથી સહ્યેાભ પામેલા તેણે છૈય છેડીને પ્રવ્રજ્યા મૂકી દીધી. (૧૩૦૭) તેથી અત્ય’ત પ્રસન્ન મનવાળી તે તેની સાથે અકચ'દ્ર રાજા પાસે આવી અને પગે પડીને તેણે વિન ંતિ કરી કે– (૧૩૦૮) હૈ દેવ ! તે આ ફૂલવાલક મુનિ મારા પ્રાણનાથ ( છે.) તેથી હવે એના દ્વારા જે કરવાનું હોય તેની આજ્ઞા આપા. (૧૩૦૯) રાજાએ કહ્યું, હે ભદ્રે ! તેમ કર કે જેથી આ નગરી તૂટે, પછી તેની આજ્ઞાને સ્વીકારીને ત્રિદંડીનુ રૂપ કરીને તે પુરી મધ્યે પેઠો. ( ત્યાં ફરતાં તેણે ) શ્રી મુનિસુવ્રતસ્વામિનું સ્તૂપ જોઈને વિચાયું કે-નિશ્ચે આ સ્તૂપના પ્રભાવથી જ નગરી તૂટતી નથી. (૧૩૧૦-૧૧) તેથી તેમ કરું, કે જેથી નગરવાસી મનુષ્યા પોતે જ આ સ્તૂપનો નાશ કરે. એમ વિચારીને કહ્યું, 'હા લેકે ! જો આ સ્તૂપને દૂર કરે, તે તુર્ત જ શત્રુસૈન્ય સ્વદેશમાં ચાલ્યું જાય, અન્યથા જાવજીવ પણ નગરીનો ઘેરી ઊઠશે નહિ. (૧૩૧૨-૧૩) આ બાજુ રાજાને પણ સ`કેત કર્યાં કે—જ્યારે લેાકેા સ્તૂપને તેડે ત્યારે, ‘તારે પશુ સમગ્ર નિજ સૈન્યને લઇને દૂર ખસી જવું. (૧૩૧૪) પછી લેાકાએ કહ્યું, હે ભગવન્ ! આ વિષયમાં વિશ્વાસ કેમ થાય ? તેણે કહ્યું, સ્તૂપને થાડુ માત્ર તેાડવાથી જો શત્રુસૈન્ય (દૂર) જાય, તે આ ( વાતમાં ) વિશ્વાસ ( કરવા ). એમ કહેવાથી લોકોએ સ્તૂપના શિખરનો અગ્રભાગ તેાડવા માંડયા. (૧૩૧૫-૧૬) પછી તેને તેડવાથી શત્રુસૈન્યને જતું જોઈને વિશ્વાસ થવાથી સંપૂર્ણ સ્તૂપને પણ તેઓએ તેાડી નાંખ્યુ. (૧૩૧૭) અને પાછા ફરીને રાજાએ નગરીને ભાંગી, લોકોને વડળના કરી અને ચેટકરાજા જિનપ્રતિમાને લઈ ને કુવામાં પડયા. (૧૩૧૮) એમ સદ્ગુરુના પ્રત્યનિકપણાના દોષથી ફૂલવાલક મુનિ આવા પર્યંત જેવા મોટા પાપરાશીનું પાત્ર બન્યો. (૧૩૧૯) એમ અતિ દુષ્કર તપશ્ચર્યામાં રક્ત અને અરણ્યવાસી પણ; તે પ્રતિજ્ઞાભંજક બન્યા, તે સબ્રળુ' ગુરુ પ્રત્યે દ્વેષનુ ફળ જાણવુ’. (૧૩૨૦) તે કારણે આરાધનાને ચેાગ્ય જીવોએ ગુરુને પ્રસન્ન કરવા, તે આ આરાધકનું વિશિષ્ટ લિંગ કહ્યુ છે. આ વિષયમાં હવે અધિક વણુ નથી સયુ. (૧૩૨૧) એમ મોક્ષમાર્ગીના રથ સરખી પરિકવિધિ વગેરે ચાર મોટાં મૂળદ્વારવાળી, સવેગ રંગશાળામાં પંદર પ્રતિદ્વારવાળા આરાધનાના પહેલા પરિક દ્વારનુ લિંગ નામનુ' ખીજું પેટાદ્વાર કહ્યું. (૧૩૨૨-૨૩) પૂર્વ જણાવ્યાં તે લિંગવાળા પશુ શિક્ષા વિના સમ્યગ્ આરાધનાને પામતા નથી, તે કારણે હવે શિક્ષાને કહીએ છીએ. (૧૩૨૪)
ત્રીજુ શિક્ષાદ્વાર અને તેના પ્રકારા ઃ- તે શિક્ષા ૧-ગ્રહણ, ૨-આસેવન અને ૩-તદુભય, એમ ત્રણ પ્રકારની છે. તેમાં જ્ઞાનાભ્યાસરૂપ શિક્ષાને ગ્રહણુશિક્ષા કહેવાય