Page Text
________________
વંકચૂલની કથા ગંભીર એવા આગમને સાંભળતા, સ્વજનની જેમ સમાનધમીઓનું વાત્સલ્ય કરતે, શ્રી જિનમંદિરમાં સર્વ આદરથી પૂજાદિ રચાવતે, પૂર્વે લીધેલા અભિગ્રહરૂપી વૈભવને સદૈવ વિચાર અને પ્રમાદરહિત યક્ત (આગમાનુસાર) જૈન ધર્મને પરિપાલતે તે સજજને પ્રશંસા કરે તેવી (નીતિથી) સામંતપણાની લક્ષમીને (અધિકારને) ભગવે છે. (૧૦૯૨ થી ૯૫) અન્ય પ્રસંગે રાજાની આજ્ઞાથી તે ઘણા સૈન્ય સહિત કામરૂપ” રાજાની સાથે યુદ્ધ કરવા ચાલે. (૧૦૯૯) કાલક્રમે શત્રુના દેશના સીમાડે પોંચે. એ અવસરે સામે શત્રુ પણ ત્યાં આવ્યું. (
૧૭) હવે યુદ્ધનું સ્વરૂપ કહે છે -જ્યાં સુંદર ચામરે ઢળી રહ્યાં છે, છત્રને આડંબર જ્યુરી રહ્યો છે, રથના સમૂહ ગાજી રહ્યા છે, અથવા (પાઠાંતરે પડત સદણેય =) રથના સમૂહ નીચે પડી રહ્યાં છે, દ્ધાઓ ઉલ્લાસ પામી (પાઠાંતર સમુઢત = ઉછળી રહ્યા છે, (૧૯૯૮) મત્ત હાથીઓ (પરસ્પર) સામે ટૂંકી રહ્યા છે, (યુદ્ધરસિક) સુભટોને જે પ્રસન્નતાનું કારણ છે, ઘોડાઓના સમૂહ હર્ષારવા કરે છે, ઘણા ભાટ બિરુદાવલી બેલી રહ્યાં છે, (૧૯) યુદ્ધના સુંદર વાજિત્રે વાગી રહ્યાં છે, શૂરાઓને પ્રેરણા (ઉત્તેજન) અપાય છે, યુદ્ધની નાબતે વાગી રહી છે, પરસ્પર હક્કા (હકેટ) કરાય છે, (૧૧૦૦) (પ્રત્યન્તરે સુવંતચિત્તવિંધ=) વિચિત્ર ધ્વજાઓ વગેરે (વિંધ) ચિહ્નો જેમાં (ચવત =) પડી રહ્યાં છે, પરસ્પર (ઘાની) પ્રહારની (સધા =) હેડ થઈ રહી છે, (સુભટોએ) બખ્તરથી કાખે બાંધેલી છે, (જેઠુ=પ્રત્યંતરે– જાડ= ) જેરથી મોટા શંખ વાગી રહ્યાં છે. (૧૧૦૧) તીક્ષણ ખગો ઉછળી (પ્રકાશી) રહ્યાં છે, જે પ્રચંડ કેપનું કારણ છે, એવું પરસ્પર (દલાણ =) અને સૈન્યનું તે મહાયુદ્ધ શરુ થયું. (૧૧૦૨) તે પછી કાયરો નાઠા, ઘેડા, દ્ધા અને હાથી હણાયા અને પ્રહારના સમૂહથી જર્જરિત થયેલાં દેહરૂપી પાંજરાં જમીન ઉપર પટકાયાં. (૧૧૦૩) એમ નિશ્ચ જે મહાયુદ્ધ થયું, તેમાં (ણિં વંતિયંત્ર) શત્રુનું જે સૈન્ય યુદ્ધ માટે આવ્યું હતું, તે સમગ્ર એક ક્ષણમાં જ ભાંગ્યું ( હાર્યું). (૧૧૦) (રણુગણુ =) યુદ્ધ કરવામાં (ઉત્કટ) પ્રબળ, મહાભટ જે કામરૂપ નામે રાજા તેને પણ ક્ષણમાં જીતીને તુર્ત પ્રાણમુક્ત કર્યો. (૧૧૦૫) શત્રુઓના કઠેર પ્રહારથી ભેદાએલા શરીરવાળે વંકચૂલી પણ પ્રતિપક્ષને (શત્રુને) જીતીને યુદ્ધભૂમિમાંથી તુર્ત નીકળે અને પ્રહારોથી પીડાતે ઉજજૈની નગરીએ પહશે. તેના આગમનથી રાજા પણ ઘણે પ્રસન્ન થયા. (૧૧૦૬) પછી વૈદ્યોના સમૂહ (અથવા વૈદકશાસ્ત્ર પ્રમાણે) તેના પ્રહારની (ઘાની) ચિકિત્સા કરી, છતાં લેશ પણ આરોગ્ય ન થયું, રુઝાયેલા પણ ઘા પુનઃ (વિઘટન્તિ = ) ખુલ્લા થવા લાગ્યા. તે કારણે નિચે (વંકચૂલે) પિતાના જીવનની આશા છોડી દીધી. (૧૧૦૭) તેથી પુનઃ શોકથી ગદ્ગદ્ સ્વરે રાજાએ વૈદ્યોને કહ્યું, અહે ! મારે સેનાપતિ જે કઈ પણ દિવ્ય ઔષધથી જલ્દી નીરોગી થાય, તે ઔષધને (તમે) વારંવાર આપે. (૧૧૦૮) તે પછી વિવોએ નિપુણ બુદ્ધિથી શાસ્ત્રોને વિચારીને, પરસ્પર નિર્ણય કરીને, કાગડાના માંસનું ઔષધ તેના ઘાનાં
| SR No. | 006043 |
| Book Title | Samveg Rangshala Mahagranth Gujarati Anuwad |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhadrankarsuri |
| Publisher | Mahavir Jain S M P Sangh |
| Publication Year | 1987 |
| Total Pages | 636 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 20 MB |