Page Text
________________
સુકોશલ મુનિનો પ્રબંધ (૬૬૧) તે પછી ધર્મધ્યાનમાં રક્ત અને રૌદ્ર-આર્તધ્યાનનો ત્યાગી, તે બુદ્ધિમાન (રાજા) ચિરકાળનાં દુરાચરણની ગહ કરીને, સર્વ ઈન્દ્રિઓના વિકારને રોકીને, અનશનવિધિને
સ્વીકારીને, સર્વ પ્રાણીવર્ગને ખમાવીને, (સુખ–દુઃખાદિ કેંદ્રો પ્રત્યે) મધ્યસ્થ ભાવવાળો (તે) ભક્તિપૂર્વક બે હાથ જોડીને કહેવા લાગ્યા કે–ભાવશત્રુઓના વિનાશક, સર્વજ્ઞ, એવા શ્રી અરિહંતને મારે નમસ્કાર થાઓ ! કર્મના સમૂહથી મુક્ત એવા સર્વ સિદ્ધોને (મારે) નમસ્કાર થાઓ, નમસ્કાર થાઓ ! ધર્મના (પાંચ) આચામાં રક્ત એવા આચાર્યોને હું નમું છું, સૂત્રના પ્રવર્તક (દાતા) ઉપાધ્યાયને પ્રણમું છું અને ક્ષમાદિ ગુણોથી યુક્ત સર્વ સાધુઓને ભાવપૂર્વક નમું છું. એમ પંચપરમેષ્ઠિઓને નમસ્કાર કરતે તે મરણને પામ્ય અને શુભ પ્રણિધાનના પ્રભાવે ત્યાંથી સાત સાગરોપમના આયુષ્યવાળો ત્રીજા સનકુમાર દેવલોકમાં દેદીપ્યમાન શરીરવાળે દેવ થયા. (૬૬૨ થી ૬૬૭) એમ મધુરાજાનું વર્ણન સંક્ષેપથી કહ્યું, હવે સુશલ મહામુનિનું વક્તવ્ય કહીએ છીએ. (૬૬૮)
મુકેશલ મુનિને પ્રબંધ –સાકેત નામના મેટા નગરમાં કીતિધર નામે રાજા હતા, તેને સહદેવી ભાર્યા અને તેઓને સુકોશલ નામે પુત્ર હતા. અન્ય કોઈ દિવસે વિરાગી બનેલા રાજાએ સુકેશલને રાજ્યાભિષેક કરીને સદ્ગુરુ પાસે પ્રત્રજ્યા લીધી. (૬૬૯-૬૭૦) ગ્રહણ અને આસેવન બનેય પ્રકારની ( જ્ઞાન-કિયા રૂ૫) શિક્ષાને સમ્યગ ઉપગપૂર્વક સેવતો (આરાધતો ) તે ગામ, આકર વગેરેમાં મમતારહિત વિચરવા લાગે. (૬૭૧) એક પ્રસંગે તે સાકેતપુરમાં આવ્ય, ભિક્ષાથે નગરમાં પેઠો અને તેની પત્ની સહદેવીએ તેને દીઠો. (૬૭૨) યુદ્રાહિત કરીને (ટું સમજાવીને) મારા પુત્રને આ સાધુ ન બનાવી દે ! એમ ચિંતવીને તેણુએ (તેને) સહસા નગરમાંથી કાઢી મૂકાવ્યું. (૬૭૩) તેથી અરર ! આ પાપીણુએ પિતાના સ્વામીની પણ અવહેલણ કેમ કરી?એમ અત્યંત શોકથી તેની ધાવમાતા ગદ્ગદ્ વાણીથી રડી પડી. (૬૭૪) ત્યારે સુકેશલે પૂછ્યું, માતા તું કેમ રડે છે ? મને કહે, તેણે કહ્યું, હે પુત્ર! જે તું સાંભળવાને ઈચ્છે છે તે કહુ છું. (૬૭૫) જેના પસાયથી આ ચાતુરંગ બળથી શેભતી રાજ્યલક્ષ્મીને તું પામે છે, તે પ્રવર રાજર્ષિ કીર્તિધર રાજા લાંબા કાળે પણ અહીં આવેલે, તેને હે પુત્ર! તુર્ત વૈરીની જેમ આ તારી માતાએ હમણાં નગરથી બહાર કાઢી મૂકાવ્યું. (૬૭૬-૬૭૭) આવા પ્રકારનો વ્યવહાર ક્યાંય હલકા કુળમાં પણ દેખાતું નથી, જ્યારે ત્રિભુવનમાં પ્રશંસાપાત્ર તારા કુળમાં આ આશ્ચર્ય થયું છે. (૬૭૮) હે પુત્ર ! પિતાના માલિકને આવા પ્રકારનો પરાભવ જોઈને પણ અન્ય કાંઈ કરવામાં અસમર્થ હું રડીને દુઃખને ટાળું છું. (૬૭૯) એ સાંભળીને આશ્ચર્ય ( ખેદ) પામેલ સુકેશલ રાજા પિતાને વંદન કરવા તુત નગરમાંથી નીકળે. (૬૮૦) અન્યાન્ય જંગલમાં નિપુણ ( સ્થિર ) દષ્ટિએ જોતાં તેણે એક વૃક્ષ નીચે ( ઉભેલા) કીર્તિધર સાધુને જોયા. (૬૮૧) ત્યારે પરમ હર્ષવશ વિકસ્વર થયેલી મિરાજવાળે તે સુકોશલ અત્યંત ભક્તિપૂર્વક સાધુના ચરણમાં પડે. (૬૮૨) અને
| SR No. | 006043 |
| Book Title | Samveg Rangshala Mahagranth Gujarati Anuwad |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhadrankarsuri |
| Publisher | Mahavir Jain S M P Sangh |
| Publication Year | 1987 |
| Total Pages | 636 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 20 MB |