________________
આત્મસિદ્ધિ શાસ્ત્ર દર્શન
ભેદજ્ઞાન
જડ ને ચૈતન્ય બને, દ્રવ્યનો સ્વભાવ ભિન્ન; સુપ્રતીતપણે બન્ને, જેને સમજાય છે; સ્વરૂપ ચેતન નિજ, કંડ છે સંબંધ માત્ર, અથવા તે શેય, પણ પરદ્રવ્યમય છે; એવો અનુભવનો પ્રકાશ, ઉલ્લાસિત થયો, જડથી ઉદાસી તેને, આત્મવૃત્તિ થાય છે; કાયાની વિસારી માયા, સ્વરૂપે શમાયા એવા, નિગ્રંથનો પંથ ભવ, અંતનો ઉપાય છે. દેહ જીવ એક રૂપે, ભાસે છે અજ્ઞાન વડે, ક્રિયાની પ્રવૃત્તિ પણ, તેથી તેમ થાય છે; જીવની ઉત્પતિ અને, રોગ શોક, દુઃખ, મૃત્યુ, દેહનો સ્વભાવ જીવ, પદમાં જણાય છે; એવો જે અનાદિ, એકરૂપનો મિથ્યાત્વભાવ, જ્ઞાનીના વચન વડે, દૂર થઈ જાય છે; ભાસે જડ ચેતન્યનો, પ્રગટ સ્વભાવ ભિન્ન, બને દ્રવ્ય નિજ નિજ, રૂપે સ્થિત થાય છે.
| (૨) “છૂટે દેહાધ્યાસ તો, નહિ કર્તા તું કર્મ, નહિ ભોકતા તું તેહનો, એ જ ધર્મનો મર્મ, એજ ધર્મથી મોક્ષ છે, તું છો મોક્ષ સ્વરૂપ, અનંતદર્શન' જ્ઞાન તું, અવ્યાબાધ સ્વરૂપ. શુદ્ધ બુદ્ધ ચૈતન્યધન, સ્વયંજ્યોતિ સુખધામ, બીજું કહીએ કેટલું, કર વિચાર તો પામ.”
૧૧V
