________________
૪ શ્રી અંતરિક્ષ પાર્શ્વનાથ તીર્થ
પ્રભુ-ભક્તિ મેં ડૂબા તન-મન, અદ્ભુત હોતા પ્રભુ કા દરશન. શિશુવત દિલ કી બાત સુનાતે, જાને કિતની ધોક લગાતે. ગદ્ગદ્ હો પ્રભુ-દર્શન કરતે, અન્તર મન ભક્તિ સે ભરતે. માત-પિતા પ્રતિ અનુપમ ભક્તિ, શબ્દોં મેં કહી જાય ન સકતી ‘દ્વાદશાર નયચક્ર’ પ્રણેતા, મહા વિદ્વાન, મહા અધ્યેતા. સદા છુપાકર ખુદ કો રખતે, કિંચિત્ ભી અભિમાન ના કરતે. નિશ્છલ મન, અતિ મધુરિમ વાણી, સમદરશી મુનિ, નિર-અભિમાની. જિસને ભી ઉપકાર જો કીન્હા, ગુરૂ અત્તર મેં ઉસકો લીન્હા. સદા સર્વદા યાદ વો ૨ખતે, કભી ના ઉસકો વિસ્તૃત કરતે. પ્રતિ ઉપકાર સદા મુનિ કીન્હા, સબકો આદર પ્રેમ હૈ દીન્હા. એસે ગુરૂ કે દરશન પાઊં, ચરણ-કમલ પર શીશ નમાઊં. સંયમ-જીવન ખૂબ નિભાયા, સાધુ કૈસા હો બતલાયા. સહજ, સરલ, આડમ્બરહીના, સદા જ્ઞાન અમૃતરસ પીના અદ્ભુત ભક્ત, જ્ઞાન કી ગંગા, અનુપમ સદા ગુરૂ સત્સંગા. નિજ સ્વરૂપ આનન્દ-વિહારી, સમતાભાવ સદા ઉર ધારી. પર ઉપકાર ચિત્ત ગુરૂ તેરા, કાટો ભવ બંધન કા ફેરા. સાદા જીવન ઉચ્ચ વિચારા, કિયે અલૌકિક કાર્ય અપારા. આગમ-સેવા અનુપમ કીન્હી, અદ્ભુત ભેંટ સંઘ કો દીન્હી. સંવત્ ચૌવાલીસ ચોમાસા, સિદ્ધાચલ આયે મહારાજસા. થા દુષ્કાલ પડા તબ ભારી, સૂખે ગ્રૂપ ન કિંચિત્ વારિ. ભીષણ ગરમ, તપ્ત ગિરિરાજા, જલ બિન બાધિત સારે કાજા. સુખી નદિયાઁ, તાલ-તલાઈ, સબ જીવોં પર આફત આઈ. અતિ કરૂણા ગુરૂવર મન જાગી, અભિષેક કી આજ્ઞા માઁગી. દાદા કા અભિષેક કરાવૈં, ઇસ દુષ્કાલ કો દૂર ભગાવેં.
૭૯
૧૦
૧૧
૧૨
૧૩
૧૪
૧૫
૧૬
૧૭
૧૮
૧૯
૨૦
૨૧
