________________
અભાવ. એક સમયનો એકજ અધવસાયભાવ-પરિણામનું સ્થિર પણું હોવાથી, અનિવૃત્તિ પાછા ફરવાનુંજ નહિં માટે એવું નામ છે ભાવો બદલાયા કરવાનાજ નહિં. કીટ્ટીકૃત સૂક્ષ્મલોભમાત્ર અહિં બાકી છે. મહાવિશુદ્ધિ વડે કષાયનો રસ એવો તોડી નાખ્યો છે કે મોહનીયનો ઉદય છતાંય બંધ નથી. ગુણસ્થાનકની વ્યવસ્થા જ્ઞાન પર્યાય અને વર્તના પર્યાય ઉપર આધારિત છે. સર્વપ્રથમ જ્ઞાનપર્યાય શુદ્ધ થવો જોઈએ. અનંતા કાલથી વર્તન અને જ્ઞાન બન્ને પર્યાયો અશુદ્ધજ છે. મિથ્યાત્વ ગુણસ્થાનકમાં જ્ઞાનપર્યાયમાં વિપર્યાસ છે મિથ્યાત્વના અનાદિના ઉદયના કારણેજ જ્ઞાન દર્શન વીર્યમાં વિપર્યાસ છે. કરણવીર્યની અનુકુળતાએ દ્રવ્યચારિત્ર, અને ઉપયોગ વીર્યની અનુકુળતા એ ભાવ ચારિત્ર. અસત્ કલ્પનાથી વિચારો કે ૮ કર્મમાં એક મોહનીયકર્મ ન હોય તો જે બંધથાય તે ઐર્યાપથિક થાય સાંપરાયિક ન થાય. સાસ્વાદન બીજા ગુણમાં દ્રષ્ટિ નિર્મળ છે. ૬ આવલિકાપર્યન્ત મિથ્યાત્વનો ઉદય નહિ થાય. પરંતુ અનન્તાનું બંધિ કષાયનો ઉદયતો ચાલુજ છે. અને તે જરૂર મિથ્યાત્વને ખેંચી જ લાવશે. આ એકજ ગુણ સ્થાનક એવું છે જ્યાં, અનન્તાનુબંધિ ઉદયમાં છે છતાંય મિથ્યાત્વ નથી. બીજાનું નામ સાસ્વાદન એટલે
જ્યાં સમ્યકત્વનો જરાકજ સ્વાદ છે. અને સાસાદન એવું પણ નામ છે એટલે જ્યાં, સમ્યકત્વનો સાદન કેતા નાશ થવાનો છે તે. સાસ્વાદનમાં પણ અવિરતિના કારણે પૌદ્ગલિક રમણતા હોવા છતાં આત્માની સાથે કનેક્ષન છે જ. પૌલિકભાવો માં તેટલો સમય ઉપાદેયતા નથી. મિશ્રમાં પૌગલિકની પક્કડ વધુ છે પણ પહેલા ગુણ જેવી નહિં. મિશ્ર મિશ્ર પુંજનો અશુદ્ધ - અધકચરા પુંજનો ઉદય છે. એકવાર જેને સચગ દર્શન મળ્યું છે, તેનેજ આ મિશ્ર ગુણ આવે છે. જો અન્તર્મુખ થતાં સમ્યફ કે મિથ્યાનો ભાવ ન થતો હોય તો આજગુણ સ્થાનક વિદ્યમાન છે. સમ્યત્વનો
-
O
