________________
અપૂર્વકરણમાં મિથ્યાત્વ નો ઉદય હજુ બરાબર ચાલુ જ છે. અને અનિવૃત્તિ કરણમાં પણ મંદપણે મિથ્યાત્વનો ઉદય ચાલુ જ છે. અંતરકરણના અન્તમુહર્ત પછી ફરી અન્તઃકોડાકોડી સાગરોપમની મિથ્યાત્વની સ્થિતિ હોવાથી, તેનો ઉદય શરુ થાય છે. અને ઉદયની આધીનતાના કારણે, ફરી મિથ્યાત્વનો બંધ ચાલુ થાય છે. તે ચાલુ જ રહે છે.
હવે શ્રદ્ધામાં ફરી વિપર્યાલ ન આવે તે માટે મિથ્યાત્વના અશુદ્ધ પુદ્ગલોનું શુદ્ધિકરણ અર્થાત્ ત્રિપુંજીકરણ કરવું પડે છે. સમ્યકત્વની પરિણતિ સારી મજબૂત થઈ હોય તો ગમે તેવા આરંભ સમારંભના કાર્યોમાં નિર્ધ્વસ પરિણામ ન આવે અને આત્મજાગૃતિ હોય જ અને એ જ મુખ્ય કારણને લઈને અંતઃ કોડાકોડીથી વધુ સ્થિતિ કર્મોની ન બાંધે. મિથ્યાત્વનો ઉદય અટકે તો જ તેનો બંધ અટકે. મિથ્યાત્વ સત્તામાં પડ્યું હોય અને ઉદય ચાલુ ન હોય તો તે આત્માને વધુ પડતી અસર ન પહોંચાડે.
અંતરકરણ કરવાની આત્માની તાકાત અનિવૃત્તિકરણ કર્યા પછી જ આવે પરંતુ યથાપ્રવૃત્તિકરણ કે અપૂર્વકરણમાં ન આવે અને તે બન્ને કરણોમાં એ તાકાત છે પણ નહીં. પ્રથમ યથા પ્ર. અને અપૂર્વ બત્ર વડે મિથ્યાત્વની સ્થિતિ પાતળી કર્યા પછી, અનિવૃત્તિ ની અનંત અનંત ગુણ વિશુદ્ધિ દ્વારા તે થઈ શકે.
ઉપશમ સમ્યકત્વના પ્રથમ સમયે ત્રિપુંજીકરણ કરવાની જે વિશુદ્ધિ છે તેવી ઉત્કૃષ્ટ વિશુદ્ધિ જો અપૂર્વકરણમાં કોઈ જીવ વિશેષને આવી જાય તો સીધે સીધું અંતરકરણ કર્યા વિના જ ક્ષયોપશમ સમ્યકત્વ તે જીવવિશેષ પામી શકે, અનિવૃત્તકરણનો છેલ્લો સમય પૂર્ણ થાય એટલે મિથ્યાત્વનો ઉદય અટકી ગયો. અને ઉપશમ સમ્યકત્વને પ્રાપ્ત કર્યું. અંતરકરણના પ્રથમ સમયથીજ તે સમ્યકત્વ પ્રાપ્ત થાય.
પ્રશ્ન : ઉપશમ સમ્યકત્વથી લાભ શું ?
જવાબ :
અલભ્ય આત્મહિતનો લાભ. અતિદુર્લભ એવી શ્રી જીનેશ્વરના વચન પ્રત્યે શ્રદ્ધા પ્રાપ્ત થઈ. જન્મથી અંધને નવી આંખો મળે ને
