________________
આનંદઘન પદ
·
૧૧૦
પદ
११०
(રાગ - વેરાવલ)
मेरे ए प्रभु चाहीए, नित्य दरिसन पाउं ॥
चरणकमल सेवा करूं चरणे चित्त लाउं ॥
'
.
मन पंकजके मोलमें, प्रभु पास बीठाउं ॥ निपट नजीक हो रहुं, मेरे जीव रमावुं ॥
अन्तरजामी आगले, अन्तरिक गुण गाउं ॥ आनन्दघन प्रभु पासजी, में तो और न ध्याउं ॥
મેર એ પ્રભુ ચાહીએ નિત્ય દરિસન પા; ચરણ કમલ સેવા કરૂં - ચરણે ચિત્ત લાઉ..
મન પંકજ કે મોંલમેં, પ્રભુ પાસ બેઠાઉ; નિપટ નજીક હો રહું, મેરે જીવ રમાવું...
#. 11911
મે. IIII
393
મેં. ॥૩॥
મેરે...૧.
મેરે...૨.
અંતરજામી આગલે, અંતરિક ગુણ ગાઉં; આનંદઘન પ્રભુ પાસજી, મેં તો ઔર ન ધ્યાઉં. મૅરે...૩,
મને દેહ દેવળમાં રહેલ પ્રભુના દર્શનની ઝંખના છે જેથી હું જ્યારે ચાહું ત્યારે તેના દર્શન કરી શકું. નરસિંહ મેહતાને પુત્રષણા અને ધનેષણા પ્રત્યે મુદ્દલ રાગ નહોતો તેથી તે બે ચીજની માંગણી તેને ક્યારેય પ્રભુ પાસે કરી નહોતી. તેમને દુનિયાના રંગઢંગ ખૂબ અનુભવેલા તેથી દુન્યવી કોઈ ઈચ્છાઓ રહી નહોતી. તેમણે એકજ માંગણી કરી કે ભવાંતરે જ્યાં હોઉ ત્યાં હે પ્રભુ ! આપની સેવા ભકિત મને મળ્યા કરે. ચૈત્યવંદનના જય વીયરાય સૂત્રમાં પણ આપણી પ્રાર્થના છે કે..‘તહ વિ મમ હુજ્જ સેવા, ભવે ભવે તુમ્હેં ચલણાણું”.
આનંદઘનજીએ પણ દુન્યવી રંગઢંગ ઘણા અનુભવેલા. નાનપણમાં તેમનો
સ્વરૂપમાં રહેવું એ આત્માની સાચી જ્ઞાક્રિયા છે.
