________________
આનંદઘન પદ - ૮૨
૧૮૫
- પદ - ૮૨
(રણ - સુરતી ટોડી) प्रभु तोसम अवर न कोइ खलकमें, हरिहर ब्रह्मा विगुते सोतो ॥ मदन जीत्यो तें पलकमें ||
| મુ. IIII. ज्यों जल जगमें अगन बूजावत, वडवानल सो पीये पलकमें || आनन्दघन प्रभु वामारे नन्दन, तेरी हाम न होत हलकमें ॥ प्रभु. ॥२॥
આ પદમાં બ્રહ્મચર્યના ગુણગાન ગાવા દ્વારા પાર્શ્વપ્રભુની સ્તુતિ કરી છે. બ્રહ્મચર્ય યોગની પ્રથમ ભૂમિકા ગણાય જેમાં બદ્ધકક્ષ એટલે દઢ નિશ્ચય બન્યા સિવાય એક પણ યોગમાં પ્રગતિ થઈ શકતી નથી. બ્રહ્મચર્ય પુદ્ગલ સાર છે. પુદ્ગલનો સાર વીર્ય છે અને તે વીર્યનું પિંડીકરણ અને ઉર્ધીકરણ બ્રહ્મચર્ય પાલનથી થાય છે. વીર્યના એક બુંદનું પણ રક્ષણ કરવાથી જીવનું રક્ષણ થાય છે અને તેના એક બુંદના પાતથી જીવનું મરણ મનાયેલુ છે.
પુજાની ઢાળમાં પણ કહ્યું છે કે - જિન પરિમા જિનમંદિરા કંચનના કરે જેહ બ્રહ્મવ્રતથી બહુ ફળ લહે નમો નમો શિયળ સુદેહ વીરવિજયજી મહારાજ - એ વ્રત જનમેં દીવો મેરે લાલ ઉપાધ્યાયજી મહારાજ - અબ્રહ્મચારીનું ચિંતવ્યું કદીયે સફળ ન થાય. પાપ સ્થાનક ચોથુ વર્જીએ. ઉપાધ્યાય મહારાજ - મૂળ ચારિત્રનું એ ભલું સમકિત વૃદ્ધિ નિદાન શિલ સલિલ ધરેજિકે તસ હવે સુજસ વખાણ
જ્ઞાનધારામાં સ્વપણું છે જ્યારે યોગધારા, શેયધારા, કર્મધારામાં પરપણું છે.
