________________
કો કયા ઔર લડકા ન હોવે તો ભી આનંદઘનકો ક્યા ?” તેમજ પરમાત્મા પ્રીતિ રૂપ ગુણ જેમ કે “અભિનંદન જિન દરિશણ તરસીયે” ઋષભ જિનેશ્વર પ્રીતમ માહરો ઔર ન ચાહું રે કંત... વિગેરે સંસારની અનિત્યતા જેમકે “નદી કિનારે મઠકા વાસા” મઠ જાયે ચટપટમે - “પાણી બીચ પતાસા”
66
21
-
અપ્રમત્તતા - જેમકે “ઉઠ જાગ મુસાફર - કહાં વિલંબ કરે...” આગળ જતાં જેમ કે આત્મરતિ અને આત્મપ્રીતે આત્માનુભવ માટે “સુહાગન જાગી અનુભવ પ્રીત” નિંદ અજ્ઞાન અનાદિકી મીટ ગઈ... ‘ઘર-મંદિર દીપક કીયો, સહજ સુજ્યોતિ સરૂપ” અનુભવ નાથકું કયું ન જગાવે ? આગળને આગળ જતાં અલ્પતા અને હીનતા-દીનતા માટે જેમકે.... “અવધુ કયા માંગું ગુન હીના - ગુન ગાન ન પ્રવિના’’ અંતર-સાધનામાં આગળ વધતાં... આત્મરસ... જ્ઞાનરસ માટે સુધારસ... (અમૃતરસ)... અંતરમાં ડોકિયું કરીને કહે છે. “આશા ઓરનકી ક્યા કીજે, જ્ઞાન-સુધારસ પીજે...” આવા જોગંદર જેનાં ખજાનામાં અનેક સાધનાનાં રત્નો પડેલાં છે, તેનો ખજાનો ખોલવા માટે પદને પારસમણિ સમજીને તેમના પદ એટલે કે તેમનાં પગલે પગલે ચાલીને પૂ. પંન્યાસજી મુક્તિદર્શનવિજયજી મહારાજ સાહેબ તથા ભાઈશ્રી સૂર્યવદનભાઈ આ બંને સાધક આત્માઓએ પોતાની સાધનાની પ્રસાદી અન્યોને આપવા માટે ભગીરતથ પ્રયાસ કરીને અને આત્મ-ખજાનો ખોલીને આ “આનંદઘન-પદસંગ્રહ”ના ગ્રંથને ‘પરમપદદાયી આનંદઘન પદ રેહ’ શિર્ષક હેઠળ બે વિભાગમાં વહેંચીને ખરેખર ! આધ્યાત્મિક અદ્ભૂત સાહસ કર્યું છે. તે બદલ તેમની ખૂબ ખૂબ અનુમોદના કરીને તેઓશ્રીને વંદુ છું; અભિનંદુ છું. આત્મ-દર્શનનાં આશક - જ્ઞાતા-દૃષ્ટા અને સાક્ષી ભાવના સાધક આવા આત્માઓ આ કાળે મળવા એ મહાભાગ્યની નિશાની છે. ખારા સમુદ્રમાં મીઠી વીરડી, મારે તો દુષમાથી સુષમો અવસર.... પુન્ય નિધાનજી - અનુભવનાં આરાધક અને સદ્ના સાધક ને જ આ વાત રૂચે. તેઓ વર્ષોથી આ માર્ગનું ખેડાણ કરતાં આવ્યાં છે.... જનમોજનમની સાધનાની આ છે લશ્રુતિ.
-
·
સાધનાનાં માર્ગે જતાં ભેદ નથી રહેતો પણ ભાવ રહે છે. ભેદભાવ જ ભવ-ભ્રમણનું કારણ છે... ભાવ ભવ નિવારણનું કારણ છે. ભવભ્રમણની ભીતિમાંથી જ પ્રગટે છે પ્રભુ પ્રીતિ - આત્મપ્રીતિ. પુદ્ગલની પ્રીત અનાદિની