________________
આનંદઘન પદ - ૭૮
૧૬૧
પારસમણીને સ્પર્શે તો જ સુવર્ણરૂપે પરિણમે છે તેમ આપણો જીવાત્મા ભગવભાવે ભગવાનને સ્પર્શે તો ભગવાનનો ચમત્કાર સર્જાય અને આપણે જીવાત્મા પરમાત્મા બનીએ.
કાદવમાં પેદા થવાં છતાં સૂર્ય ચંદ્ર સન્મુખ રહી ભગવભાવે વિકસનારા સરોજ (કમલ) અને કુમુદ (કમલ) ભગવાનને મસ્તકે ચઢે છે અને તીર્થંકર, ગણધર, કેવલિભગવંતના આસન બનવાનું સૌભાગ્ય પ્રાપ્ત કરે છે.
જેમ ઉદ્યમી પુરષો ધૂળમાંથી પણ સોન કાઢે છે તેમ સત્યના શોધક આત્માઓ કોઈપણ જગ્યોથી આત્માને પ્રાપ્ત કરવાનો માર્ગ શોધી કાઢે છે. માત્ર જિજ્ઞાસાવૃતિ સાચી હોવી જોઈએ. આજ સુધી આપણે આપણી ભૂલોને ઢાંકવાનાજ કામ કર્યા છે. પ્રભુ પાસે કે પ્રભુના પ્રતિનિધિ સમાં સદગુરુ પાસે ક્યારેય દર્દ અને પશ્ચાતાપના આંસુથી ભૂલોને પ્રકાશી નથી. આપણે આપણી અવદશાનો એકરાર કરીએ તો આપણો સ્વીકાર થાય અને સફાઈ થાય તો. શુદ્ધાત્મદશા પ્રાપ્ત થાય.
શાસ્ત્રોના શબ્દો વાંચવા કરતાં તેના મર્મને પકડવો જોઈએ. ચમત્કારને શોધવા કરતાં આત્માનો ખોરાક શોધવો જોઈએ. બીજાઓ તમને પુસ્તક વાંચવા પ્રેરે એના કરતાં તમારો પોતાનો સત્ય પ્રત્યેનો પ્રેમ તમને વાંચન તરફ દોરી જાય તે વિશેષ લાભદાયી છે. પૂર્વમાં કરેલા સઘળા પ્રયત્નો જ્યારે બંધ થશે ત્યાર પછીજ આત્મા અંદરમાંથી (ભીતર) પ્રકાશી ઉઠશે.
આપણા અભિપ્રાયને જળોની જેમ વળગી રહેવું કે આપણે સાંભળેલી દરેક વાત સાચી માની લઈ બીજા આગળ પ્રકાશવામાં આનંદ માનવો તે ડહાપણની નિશાની નથી.
ભકત અને ભગવાન વચ્ચે ઐકયતા કરાવી આપે અને સંસારની મોહ-માયાજાળમાં સપડાયેલાં દુ:ખી જીવોને દુઃખમુકત કરી આત્મિક સુખ ચખાડે અને એની ભૂખ જગાડે, તે સદ્ગુરૂના લક્ષણ છે. જગત ગુરુ મેરા મેં જગતકા ચેરા - મિટ ગયા વાદ વિવાદકા ઘેરા...૧.
સખ્યત્વ પ્રાપ્ત માટે ઉપયોગમાં પરમાત્મસ્વરૂપને ખૂબ ઘૂંટવું જોઈએ.
