________________
આનંદઘન પદ - ૭૨
૧૨૯
તેની પાસે કરાવડાવે છે. આ બધી આંતર મનની રમતો છે. કર્મના જાત જાતના ઉદય સાધકના ચિત્ત ઉપર ઓચિંતો હુમલો કરે છે અને તેને ગભરાવી મૂકે છે. તે વખતે સાધકને ભારે કસોટીમાંથી પસાર થવું પડે છે.
અહિંયા સોભાગ્યવતી સ્ત્રી પતિને આકર્ષવા કેવા પ્રકારના શણગાર સજે છે તે બતાવે છે. ભાતીગળ રંગીન ચૂંદડી અર્થાત્ જેમાં સુંદર પ્રકારની ડિઝાઈન ચીતરેલી છે તેવી સોના અને ચાંદીના તારથી બનેલી દેખાવમાં અત્યંત આકર્ષક અને મનોહર એવી ચૂંદડી, લડી = માથાના વાળની સેર = લટ જેનાથી સ્ત્રી દેખાવમાં સુંદર દેખાય છે, ચીડા = ચીર વસ્ત્ર - પરણેતરનું જે પાનેતર કહેવાય છે તે, પાનના બીડામાં કાથો, સોપારી, ચૂનો તેમજ બીજી અનેક સુગંધિ વસ્તુઓ નાખી હોય તેવું પાન ખાઈ તેના રંગથી હોઠ રંગવા અને મુખ સુવાસિત કરવું, એ શૃંગારનુ નિમિત્ત ગણાતું હતું. અત્યારના યુગમાં હવે હોઠ રંગવા માટે લીપસ્ટીકનો વપરાશ થાય છે. વાટેલી ભાંગ (તંબાકુ, અહીમ જેવું કેફી દ્રવ્ય જે ખાવાથી મસ્તી ચડે) મસ્તકના મધ્યભાગમાં સેંથો પાડવો અને તેમાં સિંદુર પુરવું ઈત્યાદિ આ સર્વ જાણીતા શૃંગારના અંગો છે અને આ બધા અંગો સૌભાગ્યવતી સ્ત્રી પતિ મિલનની પહેલી સુહાગ રાત્રિએ સજે છે.
સમતા શ્રદ્ધાને પોતાની આપવીતી કહી રહી છે કે મારી પાસે શૃંગારના બધાજ સાધનો મોજુદ છે પણ મારા સ્વામી તો વસ્ત્ર રહિત જંગલમાં રહી વિીતરાગ દશામાં મહાલી રહ્યા છે તેથી કરીને આ સર્વ સાધનો મને આકરી પીડા કરી રહ્યા છે. જેમ ડાકીની કોઈના શરીરમાં પ્રવેશ કરે તો પછી તેના શરીરમાં રહી તેનેજ પીડા કરે છે તેવી પીડામાં મારો સમય પસાર થઈ રહ્યો. છે અથવા તો મારા સ્વામી પ્રભુને પામવા તનતોડ પ્રયત્ન કરી રહ્યા છે છતાં તે દશા આવતી નથી તેથી કરીને પ્રભુદર્શનની પ્રાપ્તિની પીડા મારા ચિત્ત ઉપર અસર કરી રહી છે. સાધકને માટે પ્રભુદર્શનની પ્રાપ્તિનો આ રાજયોગ માર્ગ લોઢાના ચણા ચાવવા જેવો છે અને તેથીજ કરીને આનંદઘનજી મહારાજને કહેવું પડ્યું કે “સાધુ સંગતિ બિન કેસે પૈસેં - પરમ મહારસ ધામરી, કોટિ ઉપાય કરે જો બોરો, અનુભવ કથા વિશ્રામરી.”
પરપદાર્થમાં જાતે પોતેજ દુઃખની અનુભૂતિ કરીશું તોજ જ્ઞાન થશે અને પરથી છૂટી સ્વમાં ઠરાશે.