________________
s
આનંદઘન પદ - ૭૨
પદ - ૭૨
(રાગ - કેદારો) मेरे माजी मजीठी सुण एक बात || मिठडे लालन विन न रहु रलियात. ||
મેરે..૧૫ रंगीत चुनडी लडी चीडा, काथा सोपारी अरू पानका बीडा ॥ भांग सिन्दूर सदल करे पीडा तनकठा डाकोरे विरहा कीडा. | मेरे. ॥२॥ जहां तहां ढुंटुं ढोल न मित्तल, पण भोगीनर विण सब युग रीता ॥ रयणी विहाणी दहाडा थीता, अजहु न आवे मोहि छेहा दीता. || मेरे. ||३|| तन रंग कुंद भरमली खाट, चुन चुन कलिया विवू घाट || रंग रंगीली फुली पहेरुंगी नाट, आवे आनन्दघन रहे घर घाट || मेरे. ॥४॥
મેરે માજી મજીઠી સુણ એક વાત.
મિઠડે લાલન વિના ન રહું રલિયાત (૧) આનંદઘનજી મહારાજે અંતરમાં વર્તતા ભાવોને નાટકના પાત્ર રૂપે બનાવી નાટકીય ઢબે સંવાદ રજુ કર્યો છે અને તે દ્વારા જગતને બોધ પમાડવાનો પ્રયત્ન કર્યો છે. અહીં નાટકના પાત્રમાં સમતાને શૃંગારરસનો ઓપ ચડાવી પોતાના વર્તમાન ચિત્તતંત્રના ભાવોને કથાના રૂપમાં શણગાર્યા છે. આનંદઘનજીની સમતા પોતાના પ્રિય ચેતન્યદેવની પરમ ભકિતરસમાં લીન બનેલી છે. એ સમતા સમ્યગ પરિણામી હોવાના કારણે બહારમાં જે શ્રદ્ધા રૂપે ઓળખાય તેની આગળ પોતાના મનમાં શૃંગાર રસના જે વિકલ્પો આવી રહ્યા છે તેને કહી રહી છે. પોતે સજેલા શણગારની કથા કહે છે પણ ખરેખરમાં જોઈએ તો તે પોતાના હદયની વ્યથા રૂપ છે તે વ્યથાને કહી રહી છે. - મેરે માજી = મારા સ્વામી મારા માટે માજી એટલે પૂજય છે તેમને પરમાત્મપ્રાપ્તિને સાધવા માટેનો રંગ મજીઠી એટલે ચોળમજીઠના જેવો લાગેલો. છે માધના કરતાં તે એમાં એવા તલ્લીન થઈ ગયા હોય છે કે એ બહાર સુવર્ણ
ત્રિકાળી જીવ તત્ત્વના અસ્તિત્વની સભાનતા અને પર્યાયમાં ઉભરતા તરંગો પ્રતિ નિર્લેપતા તે મોક્ષમાર્ગ
