________________
આનંદઘન પદ - ૬૫
૯૭
તમારી ભકિતમાં જો પારસમણિ રસની જેમ પવિત્ર ભાવશુદ્ધિ હશે તો જેમ લોઢુ પારસમણિના સ્પર્શથી સુવર્ણ બને છે તેમ પારસમણિ જેવા પાર્શ્વનાથ પ્રભુનો પારસ સ્પર્શ, જરૂર અતીન્દ્રિય પરમાત્મા બનાવશે.
જેવી પ્રભુ વિયોગની અસહ્ય ગુરણા આંનદઘનજીને હતી તેવી પ્રભુ વિયોગની તડપન આપણા અંતરમાં પણ જાગવી જોઈએ. જો તે જાગશે તો દરેક ઈચ્છાઓ, આશાઓ ઈશાનુગ્રહથી સહજપણે પૂર્ણ થશે તેમજ વીતરાગતાના માર્ગમાં પ્રગતિ સાધવા હર પ્રકારની સહાયતા સામે આવીને મળી રહેશે.
સાધના માર્ગે હું જ પરમાત્મસ્વરૂ છું એવો ભાવ હોવો જોઈશે જયારે ભકિતમાર્ગે હું કાંઈજ નથી અને વરમાત્મા જ પાર્વસ્વ છે એવો ભાવ રાખવો જોઈશે.
વીતરાગતા આeી યાસે જવાબ માંગે છે કે જયારે જીવ સિવાયના જગતમાં રહેલાં સર્વ દ્રવ્યો હોવ પોતાના સ્વરૂયમાં રહે છે ત્યારે તું કેમ વિરૂય - વિકલ્પમાં રહે છે.
રાંસારિક પ્રવૃત્તિ વૃત્તિઓના ઉત્થાન વિના શાંત ભાવે કરવાની છે. એ શક્ય ત્યારે જ બને જયારે અંતરમાંથી કતભાવ અને પરિણામનો આગ્રહ નીકળી ગયો હોય.
બાહ્યમાં પરપદાર્થના અને અંતરંગમાં આત્મામાં થતાં શુભાશુભ ભાવના જ્ઞાતા થવાનું.
