________________
૩૩૪
એકાદશ પ્રકાશ. उत्पादस्थितिभंगादिपर्यायाणां यदैकयोगः सन् । ध्यायति पर्ययमेकं तत्स्यादेकत्वमविचारं ॥ १८ ॥
એક પેગવાળો થઈ ઉત્પાદ, સ્થિતિ અને વ્યયાદિ પર્યાયે તેના એક પર્યાયનું ધ્યાન કરે તે એકત્વ અવિચાર ધ્યાન કહેવાય. ૧૮.
त्रिजगद्विषयं ध्यानादणुसंस्थं धारयेत् क्रमेण मनः । विषमिव सीगगतं मंत्रबलान्मांत्रिको दंशे ॥ १९ ॥
આખા શરીરમાં વ્યાપ્ત થએલા વિષને જેમ મંત્રના બળથી મંત્રવાદિ દેશમાં લાવી મૂકે છે, તેમ ત્રણ જગતના વિષયવાળા મનને, થાને કરી આણું (પરમાણુ) ઉપર યેગીઓએ ધારણ કરવું. ૧૯.
अपसारितेंधनभर शेषस्तोकेंधनोऽनलो ज्वलितः । તમવાની તો વા નિતિ યથા મનસ્વદ્રત | ૨૦ |
લાકડાં ન નાંખવાથી, અથવા અગ્નિમાંથી લાકડાં ખેંચી લેવાથી, બાકીનાં ચેડાં ઇંધણાંવાળો બળને અગ્નિ બુજાઈ જાય છે, તેની માફક મનને પણ વિષયરૂપ લાકડાં ન મળવાથી પિતાની મેળે શાંત થઈ જાય છે. ૨૦.
શુકલધ્યાનના બીજા ભેદનું ફળ ज्वलति ततश्च ध्यानज्वलने भृशमुज्ज्वले यतींद्रस्य । निखिलानि विलीयंते क्षणमात्राद् घातिकर्माणि ॥ २१ ॥ પછી ધ્યાનરૂપ અગ્નિ, અત્યંત ઉત્કટપણે પ્રજવલવાથી યોગી. દ્રના સર્વ ઘાતિક ક્ષણ માત્રમાં નાશ પામે છે. ૨૧.
તે ઘાતિકર્મો બતાવે છે. ज्ञानावरणीयं दृष्टयावरणीयं च मोहनीयं च । विलयं प्रयांति सहसा सहांतरायेण कर्माणि ॥ २२ ॥
જ્ઞાનાવરણીય, દર્શનાવરણીય, મેહનીય,તે ત્રણે ચેથા અંતરાય કર્મની સાથે અકસ્મત્ વિલય થઈ જાય છે.૨૨.
ઘાતિકમના ક્ષયથી થતું ફળ. संमाप्य केवलज्ञानदर्शने दुर्लभे ततो योगी । जानाति पश्यति तथा लोकालोकं यथावस्थं ॥ २३ ॥
