________________
૧પ૦
તૃતીય પ્રકાશ. આ અપવિત્ર મધને પવિત્ર માની કેટલાએક દેવસ્થાનમાં
તેને ઉપયોગ કરે છે તેને કહે છે. मक्षिकामुखनिष्टयूतं जंतुघातोद्भवं मधु ।
अहो पवित्रं मन्वाना देवस्नाने प्रयुंजते ॥४१॥
અહે ! મહાન અકસેસ કરવા જેવું છે કે અનેક જંતુના ઘાતથી પેદા થએલું માખીઓના મુખનું થુંક, તેને પવિત્ર માનીને દેવને સ્નાન કરવા માટે વાપરે છે. (અર્થાત્ તે અપવિત્ર મધને દેવસ્નાન માટે ન વાપરવું જોઈએ. ) ૪૧.
પાંચ પ્રકારના ઉંબરા પ્રમુખના ફળને ત્યાગ
કરવાનું કહે છે. उदुवरवटप्लक्ष काकोदुंबरशाखिनां । पिष्पलस्य च नाश्नीयात्फलं कृमिकुलाकुलम् ॥ ४२ ॥ अप्राप्नुवन्नन्यभक्ष्यमपि क्षामो बुभुक्षया । न भक्षयति पुण्यात्मा पंचोदुंबरनं फलं ॥ ४३॥
કૃમિઓના સમૂહથી ભરપુર ઉંબરાનાં, વડનાં, પીપરનાં, કાલું બરનાં તથા પીંપળાનાં વૃક્ષેનાં ફળ ખાવાં ન જોઈએ. બીજું ખાવાનું ન મળતું હોય અને ભૂખથી ઉદર ખાલી હાય, છતાં પણ પુણ્યાત્મા ઉત્તમ મનુષ્ય ઉંબરાદિ પાંચ પ્રકારનાં અભક્ષ્ય ફળો ખાતાં નથી. ૪૨-૪૩,
અનંતકાયને ત્યાગ કહે છે. आर्द्रः कंदः समग्रोपि सर्वः किशलयोपि च । स्नुही लवणक्षत्वक कुमारी गिरिकर्णिका ॥ ४४ ॥ शतावरी विरूढानि गडूची कोमलाम्लिका । पल्ल्यंकोमृतवल्ली च वल्लः शूकरसंज्ञितः ॥ ४५ ॥ अनंतकायाः सूत्रोक्ता अपरेपि कृपापरैः। मिथ्यादृशामविज्ञाता वर्जनीया प्रयत्नतः ॥ ४६॥
સર્વ જાતનાં લીલાં કંદમૂળ, સર્વ જાતનાં ઉગતાં કંપલીયાં, રનુહી (થોર), લવણ વૃક્ષની છાલ, કુમાર પાડું, ગિરિકર્ણિકા, શતાવરી,
