________________
પોતાના પિતા અને ભાઈની આ હાલત વિચારતાં તેને સંસાર અસાર લાગ્યો. વૈરાગ્યની છોળો ઊછળી. રાજપુત્રનો રાજ્યાભિષેક કરીને દીક્ષાજીવન સ્વીકાર્યું. કઠોર આરાધના-સાધના કરીને સ્વર્ગે ગયા. ફરી મનુષ્યભવ પામીને, દીક્ષા લઈને, કેવળજ્ઞાન પામી મોક્ષને પામશે. પેલા બે હાથી ઝઘડી – ઝઘડીને છેવટે મરીને પહેલી નરકમાં ચાલ્યા ગયા. - સૂર્ય અને તેના પિતા, મળેલું માનવજીવન ગુમાવીને, અનેક પશુના અવતારો મેળવી છેલ્લે નરકમાં રવાના થયા, તેમાં કારણ છે હિંસા. પહેલા વ્રતનો જો સ્વીકાર કર્યો હોત તો તેમની આ કરુણ સ્થિતિ ન સર્જાત. - જ્યારે ચન્દ્ર પરદેશમાં ય જે માન-સન્માન પામ્યો, પોતાનું રાજય પણ પાછું મેળવી શક્યો અને પરંપરાએ મોક્ષના સાચા સુખને પ્રાપ્ત કરી શક્યો તેમાં જો કોઈ કારણ હોય તો તે છે તેણે સ્વીકારેલા પ્રથમ અણુવ્રતનું પાલન
આ પ્રસંગ દ્વારા બોધપાઠ લઈને પોતાના જીવનમાં પ્રથમ અણુવ્રત સ્વીકારવાનો નિર્ણય કરવો જોઈએ. તે અણુવ્રતનું બરોબર પાલન થઈ શકે તે માટે કેટલાક નિયમો પણ ધારણ કરવા જોઈએ. તેમાં કોઈ છૂટછાટ રાખવી હોય તો તે પણ રાખી શકાય. ભૂલ થાય તેનો દંડ પણ નક્કી કરી શકાય. નિયમો
સમયમર્યાદા | દંડ | અળગણ પાણી વાપરવું નહિ. રસોડામાં પૂંજણીનો ઉપયોગ કરવો. ડી.ડી.ટી વગેરે જંતુનાશક દવાઓ છંટાવવી નહિ. મચ્છર-જૂ-ઉંદર વગેરે મારવાની દવાનો ઉપયોગ કરવો નહિ. ઠંડું-ગરમ પાણી ભેગું ન કરવું. લીલ-શેવાળ ઘસીને દૂર ન કરવી. ફટાકડા વગેરે દારૂખાનું ફોડવું નહિ. લીખ-જૂ-મારવી નહિ. ઘાસ પર ચાલવું નહીં. ઝાડની ડાળી-પાંખડા-પાંદડા તોડવા નહિ. પશુ-પંખીનાં ચિત્રો ફાડવા નહિ. પશુ-પંખીનાં ચિત્રોવાળા વસ્ત્રો પહેરવાં નહિ. પશુ-પંખીનાં આકારવાળી વસ્તુઓ ખાવી નહિ. હું ૬૫ માં ક જ વ્રત ધરીયે ગુરુ સાખી ને