________________
પૃ. ૮, ૫. ૨૦ : ઘેગામા ને બન્ને સેન્નામો, પૃ. ૧૨, ૫. ૪ : પામ્યા છતાં' ને બદલે ‘ આપનારને.’
*
પૃ. ૧૩, ૫. ૨૦ : વિન્ને ચોદ્॰ એ ગાથાના વિત્તે શબ્દ ઉપર
ટિપ્પણ—
પ્રાકૃત’વિત્ત સ ંસ્કૃતવૃત્તઃ ઉપરથી છે. વૃત્ત એટલે સુવૃત્ત અથવા વિનીત એવે! અ કરવામાં આવ્યા છે.
6
પૃ. ૨૭, ૫. ૧ : આશ્વાસન આપવું’ને બલ્લે · આશ્વાસન આપું છું.’ પૃ. ૩૦, ૫. ૨૪: તણી તે બદલે તપક્ષી.
પૃ. ૩૩, ૫. ૨૬ : વાસવદ" ને બદલે પાસ ટ્ટિ,
પૃ. ૪૧, ૫. ૨૪ : સુન્નીમો શબ્દ ઉપર ટિપ્પણુ—
ટીકાકારાએ પ્રાકૃત ઘુસીમોને આ` રૂપ કહ્યું છે, અને તેની સમજૂતી સ ંસ્કૃત વચવતાં શબ્દથી આપી છે. આથી જુલમોને અ` ઈન્દ્રિયાને વશ રાખનાર' એટલે કે ‘જિતેન્દ્રિય ' થાય.
પૃ. ૪૨, ૫. ૨૪ : વિઠ્ઠો, તે બલ્લે વિજો
પૃ. ૫૧, ૫. ૨૧ : રૂ ને બદલે
પૃ. ૫૫, ૫. ૨૩ : બિજ્જમેÄિ ઉપર ટિપ્પણુ—
આ શબ્દપ્રયાગની સંસ્કૃત છાયા ટીકાકારાએ ત્રેચ કામ એવી આપી છે એને અનુસરીને અનુવાદ કર્યો છે.
પૃ. ૬ર, પં. ૨૪ : મંઘું શબ્દ ઉપર ટિપ્પણું—
મંધુ શબ્દનુ મથુ એવુ રૂપ પ્રાકૃત સાહિત્યમાં વિશેષ પ્રચલિત છે. એને અથ ‘બદરાદિ ચૂર્ણ' એરકૂટા એવા આપવામાં આવ્યા છે. જુઓ ૫. હરગાવિન્દદાસના પ્રાકૃત શબ્દાષમાં મંથુ શબ્દ
પૃ. ૬૯, ૫*. ૧૯ : સ ને બદલે મ
પૃ. ૬૯, ૫, ૨૦ સન્નમ તે બદલે –મો
પૃ. ૭૬, ૫. ૮: ‘ અદ્દભુત લોગાને 'તે ખલે ( અભ્યુદય અતે ભોગાતા.'
પૃ. ૭૮, ૫*. ૧૯ : ૬૦ની ગાથામાંને તરીકી શબ્દ સંસ્કૃત દ્વિીટિન્ ઉપરથી છે. વિરીટમાંના ના અહી 7 થઈ જાય છે એ દૃષ્ટિએ પ્રયાગ નોંધપાત્ર છે. પ્રાકૃત સાહિત્યમાં અન્યત્ર પણ તિરી શબ્દ વપરાયેલા છે,
