________________
(૫૯).
જનમાટે પકાવીને તૈયાર કર્યા. પછી જેટલામાં તે તેમાં વિષ ભેળવવાની તૈયારી કરતી હતી, તેટલામાં ત્યાં જાણે તેણુના ઉત્તમ ભાગ્યથી ખેંચાઈ આવ્યા હોય નહિ? તેમ શ્રીમાન વજસેનસૂરિ ગોચરી માટે તેણીને ઘેર પધાર્યા. તેમને જોઈ અત્યંત ખુશી થયેલી તે ઈશ્વરી શ્રાવિકા તુરત ઉભી થઇને પોતાને ધન્ય માનતી થકી રોમાંચિત શરીરવાળી થઈથકી તેમને વંદન કરી કહેવા લાગી કે, હે ભગવન! આજે આપ મુનિવરના દર્શનથી હું પવિત્ર થઈ છું, એમ કહી તેણુએ અત્યંત શુભભાવથી તે ભાતવડે તેમને પ્રતિલાલ્યા. તેવારપછી તેણુએ પોતાના તે એકલાખના મૂલ્યવાળા ભેજનો વૃત્તાંત તે શ્રીઆચાર્ય મહારાજને જણાવ્યું. તે સાંભળી આચાર્ય મહારાજે કહ્યું કે, હું કલ્યાણિ! હવે તમો ખેદ કરો નહિ? આવતીકાલના દિવસથી સુકાળ થશે. તે સાંભળી હર્ષથી રોમાંચિત થયેલી તે ઈશ્વરી શ્રાવેકાએ પૂછયું કે, હે ભગવદ્ ! આપ સાહેબે તે હકીકત કેમ જાણી? ત્યારે તેમણે શ્રીગુરૂમહારાજે કહેલ સર્વ વૃત્તાંત તેણીને કહી સંભલાવ્યો. એવીરીતનું શ્રીગુરૂમહારાજનું વચન સાંભળીને હર્ષથી તેણીએ તે દીવસ એક ક્ષણની પેઠે વ્યતીત કર્યો. એટલામાં પ્રભાતે ઘઉં આદિક વિવિધ જાતિના અનાજોથી ભરેલાં ઘણાં વહાણે ચીનઆદિક દેશમાંથી ત્યાં આવી પહોંચ્યાં. પછી શ્રીમાનું વજસેનસૂરિજી પણ કેટલાક કાલસુધી ત્યાં પારકાનગરમાં રહ્યા. તેવારપછી તે જિનદશેઠે પિતાનું દ્રવ્ય તે શ્રીવાસેનસૂરિજીના ઉપદેશથી ધર્મકાર્યોમાં વાપરીને પોતાના કુટુંબ સહિત તેમની પાસે દીક્ષા લીધી. તે જિનદત્તશેઠના નાગૅદ્ર, ચંદ્ર, નિવૃત્તિ તથા વિદ્યાધર નામના ચાર પુત્રો હતા. વૈરાગ્ય પામેલા એવા તે ચારે પુત્રોએ પણ શ્રીવાસેનસૂરિજીપાસે દીક્ષા લીધી. તથા અનુક્રમે મહાબુદ્ધિવંત એવા તેઓ સર્વશાસ્ત્રોમાં પારગામી થયા. પછી પ્રસન્ન થયેલા ગુરૂમહારાજે તે ચારે યુનિઓને આ ચા પદો આપ્યાં, તથા તેમના પરિવારમાં થયેલા મુનિઓ તે તે નામયુક્ત કુલનાં નામથી પ્રસિદ્ધ થયા. અને ત્યારથી માંડીને તે તે મુનિસમુદાયમાં પરસ્પર થોડો થોડો સામાચારીસંબંધિ ભેદ પણ પ્રકટ થયે. પછી અત્યંત સ્થવિર એવા તે શ્રીમાન વજસેનસૂરિજી એ રીતે મુનિસમુદાયોમાં સામાચારીની ભિન્નતા જાણીને પિતાના હૃદયમાં કઇંક દુભાયાથકા પોતાના ગચ્છને ભાર શ્રીચંદભૂરિઇને સોંપીને શ્રી મહાવીરપ્રભુના નિર્વાણથી ૬ર૦ વર્ષો વિત્યાબાદ