________________
(૫૮)
અંગીકાર કર્યો. ત્યારબાદ તે શ્રીવાસ્વામી ત્યાંથી વિહાર કરી દક્ષિણ ભારતમાં આવ્યા. ત્યાં એક વખતે તેમને શરદી થવાથી તેમણે એક શ્રાવકને ઘેરથી શુંઠને ટુકડે મગાવ્યું. આહાર કર્યા બાદ હું શુંકને ટુકડે ખાઈશ, એમ વિચારિ તેમણે તે શુંઠનો ટુકડે પિતાના કાનપર રાખ્યો હતો. પરંતુ ત્યારબાદ વિસ્મરણ થવાથી તે શુંઠને ટકડે ત્યાં કાનપરજ એમને એમ રહી ગયે. સંધ્યાકાળે પ્રતિક્રમણ કરતીવેળાયે મુહપત્તિથી પડિલેહણ કરતાં તે શુંઠને ટકડે કાન પરથી નીચે પડ્યો. તે વખતે તે યાદ આવવાથી તેમણે વિચાર્યું કે, અહે! આ સંયમ અવસ્થામાં પણ આ વખતે મને પ્રમાદ થયે! અને પ્રમાદી મુનિઓનું જીવવું વૃથાન છે, એમ વિચારી અનશન કરવાની ઈચ્છાથી પોતાના શિષ્ય શ્રીવાસેનસૂરિજીને સાધુસમુદાયને સાચવવા માટે સમર્થ જાણીને તેમને બેલાવી તેમણે કહ્યું કે જ્યારે તમેને એક લાખની કિંમતવાળી રસેઈના પાકમાંથી ભિક્ષા મળશે, ત્યારથી સુકાળ થશે. એમ કહી તેમને ગચ્છને ભાર સોંપી પોતે કેટલાક મુનિઓસાથે ત્યાંથી વિહાર કરી રથાવત્તગિરિ પર જઈ અનશન લેઈ શ્રી મહાવીર પ્રભુના નિર્વાણ પછી ૫૮૪ વર્ષો વીત્યાબાદ , સ્વર્ગે ગયા, અને તે જ ભકદેવએ ત્યાં તેમને મહત્સવ કર્યો.
છે ૧૬ શ્રીજીસેનસૂરિ
( તેમને વૃત્તાંત નીચે મુજબ છે. ) * શ્રીસ્વામિજીની પાટે આવેલા આ શ્રીવાસેનસૂરિજી વિહાર કરતા થકા એક વખતે મુનિઓના સમુદાય સહિત કુંકણદેશમાં આવેલા સંપારિક નામના નગરમાં પધાર્યા. તે વખતે ત્યાં અત્યંત ભયંકર દુષ્કાળ ચાલતો હતો. હવે તે નગરમાં એક જિનદત્તનામે ધનાઢયા શ્રાવક વસતો હતો. તેને ઉત્તમ ગુણેવાળી, મનહર શીલવતવાળી. અને જૈનધર્મપર અત્યંત અનુરાગ ધારણ કરનારી ઈધરીનામ સ્ત્રી હતી. તેમના ઘરમાં દ્રવ્ય તે ઘણું હતું, પરંતુ દુષ્કાળના પ્રભાવથી તેમને ધાન્ય મળી શકતું નહતું. ત્યારે તે ઈશ્વરીએ પોતાના કુટું. . બને કહ્યું કે, હવે આજે આપણે વિષમિશ્રિત અન્નનું ભજન કરીને પંચપરમેષ્ટિના નમસ્કારના ધ્યાનમાં રહી સમાધિપૂર્વક મરણને અંગીકાર કરવું. તે સાંભળી તે સર્વ કુટુંબે પણ તેમ કરવાનું સ્વીકર્યું. પછી તેણીએ એક લાખ સેનામારવડે ખરીદેલા ભાત બે