________________
(પપ ) થયેલા છે. હવે મારા એકદમ ઉપાશ્રયમાં પ્રવેશથી આ વજમુનિને ક્ષોભ થ ન જોઈએ, એમ વિચારી ઉપાશ્રયના દરવાજામાંજ ઉભીને તે ગુરૂમહારાજે મોટા સ્વરથી નૈવિકી ઉચ્ચાર કર્યો. તે સાંભળી ગુરૂમહારાજનું આગમન જાણીને વજીસ્વામિજી પણ તુરતજ ઉભા થઈ સાધુઓના તે વીંટીયાઓ તે તે જગાએ મૂકી દેઇ પ્રસુક જલનું વાલ લેઈ ગુરૂમહારાજના ચરણનું ક્ષાલન કરવામાટે ઉપાશ્રયના દરવાજે આવ્યા. ચરણક્ષાલન કર્યા બાદ ઉપાશ્રયમાં દાખલ થયેલા ગુરૂમહારાજ વિચારવા લાગ્યા કે, હવે સર્વ શાસ્ત્રના પારંગામી એવા આ બાલમુનિને નહી જાણતા એવા આ બીજા મુનિઓ તેમની કઈ પણ અવજ્ઞા ન કરે તો ઠીક, એમ વિચારી પ્રતિક્રમણ કર્યાબાદ રાત્રિએ ગુરૂમહારાજે સર્વ સાધુઓને કહ્યું કે, અમારે બે ત્રણ દિવસ સુધી બીજે ગામ જવાની ઈચ્છા છે. ત્યારે મુનસમુદાયે કહ્યું કે, હે ભગવન્! તેટલા વખત સુધી અમોને વાચના કેણ આપશે? ત્યારે ગુરૂમહાનજે કહ્યું કે, તેટલા વખત સુધી આ બાલમુનિ સ્વામીજ તમારા વાચનાચાર્ય થશે. એવી રીતનું ગુરૂમહારાજનું વચન સાંભળીને મનમાં વિસ્મય પામેલા એવા પણ તે સાધુઓએ ગુરૂમહારાજના વચનમાં શ્રદ્ધા લાવીને તેમ કરવું સ્વીકાર્યું. પછી પ્રભ તે જ્યારે ગુરૂમહારાજ બીજે ગામ ગયા, ત્યારે તે સર્વે મુનિઓએ એકઠા થઈ શાનો પાઠ આપવા માટે શ્રીવાસ્વામિજીને વિનંતિ કરી. ત્યારે વજીસ્વામિજીએ પણ તેમ કરવામાટે ગુરૂજીની આજ્ઞા જાણીને આસન પર બેસીને તે સઘળા સાધુઓને એવો તો શાસ્ત્રપાઠ આપે કે, જેથી તે સર્વે મુનિઓ મન માં આશ્ચર્ય પામી ઘણું ખુશી થયા. પછી ત્રણ દિવસ બાદ ગ્રામાંતરથી પાછા પધારેલા તે ગુરૂમહારાજને તે મુનિઓએ વિનંતિ કરી કે, હે ભગવન્! હવે આજથી માંડીને આપ સાહેબની આજ્ઞાથી અમારા વાચનાચાર્ય આ શ્રીવજીસ્વામીજ થાય તે ઠીક, કેમકે અમને તેમણે આપેલા પાઠથી ઘણેજ સંતોષ થયેલો છે. પછી ગુરૂમહારાજે પણ તેમજ કરીને તે મુનિઓને શિખામણ આપી કે, જો કે આ વજસ્વામિજી નહાની ઉમરના છે, પરંતુ તેમનું જ્ઞાનવડે વૃદ્ધપણું જાણીને તમારે કેઈપણ વખતે તેમની અવિજ્ઞા કરવી નહી. ત્યારબાદ એક વખતે શ્રીસિંહગિરિજી ગુરૂમહારાજે શ્રીવાસ્વામિજીને કહ્યું કે, દશ પૂના જાણકાર શ્રીમાન ભદ્રગુપ્ત ના મના આચાર્ય હાલમાં ઉજયિની નગરીમાં વિચરે છે, તેમની પાસે