________________
(૫૧ )
ક્રિયામાં નિપુણ હતા. તે વખતે શ્રાવકેએ મળીને તેમને તે તાપસને વૃત્તાંત કહીને કહ્યું કે, તે મિથ્યાત્વી તાપસે તેમ કરીને જેની મશ્કરી કરે છે. ત્યારે શ્રી આર્યસમિતાચાર્યજીએ તેને કહ્યું કે, હે શ્રાવકે! તે તાપસપાસે કઈ પણ પ્રકારની દિવ્યશક્તિ નથી, પરંતુ પગે લેપ કરવાની વિધિને જાણનારે તે તાપસ પગે ઔષધિએને લેપ કરીને તેમ કરે છે. હવે તેની ખાતરી માટે તમે તે તાપસને ભોજન કરવામાટે તમારે ઘેર બોલાવે? અને જ્યારે તે આવે, ત્યારે તેના પગ અને પાવડીઓ તમારે જલવડે એવા તે ધોઈ નાખવા કે, જેથી તે સર્વ લેપ રહિત થાય. અને એ રીતે લેપ રહિત થયેલે તે તાપસ પાણપર ચાલવાને અશક્ત થશે. એ રીતે ગુરૂમહારાજે કહેવાથી ત્યાંના શ્રાવકોએ એક દિવસે તે તાપસને ભોજન માટે નિમંત્રણ કર્યું. ત્યારે તે તાપસ પણ પિતાના પ્રભાવથી તે શ્રાવકને પણ પિતાને વશ થયેલા જાણુને મનમાં પિતાને ધન્ય માનતેથકે વિશેષ આડંબરપૂર્વક નદીના ઊંડાં જલને પણ સ્થલમાર્ગની પેઠે ઉતરીને ઘણું લોકેવડે વીંટાયો થકે એક શ્રાવકને ઘેર ભજન કરવામાટે આવ્યું. ત્યારે તે શ્રાવકે પણ કપટયુક્ત ભક્તિસહિત તેને નમસ્કાર કરીને તેના પગો તથા પાવડી વિગેરેને ઉષ્ણુજલવડે એવા તે ધોઈ નાખ્યા છે, જેથી તે સઘળું લેપરહિત થઈ ગયું. પછી તે શ્રાવકે બનાવટી આદરમાનવડે તેને ભોજન કરાવ્યું. હવે પિતાના પગ પરના લેપના વિનાશથી મનમાં અત્યંત ખેદ પામેલે તે તાપસ ભજનના મનોહર સ્વાદને પણ જાણે શક્યો નહીં. પછી ભેજન કર્યા બાદ પોતાના આશ્રમમાં જવાને ઉત્સુક થયેલે તે તાપસ નદીકિનારે આવે. કૌતુક જોવાને ઈચ્છતા એવા ઘણું લેકે પણ ત્યાં એકઠા થયા. પછી તે નિબુદ્ધિ તાપસે વિચાર્યું કે બાકી રહેલા થોડા પણ લેપના પ્રભાવથી ખરેખર હું આ ઉંડાં જલવાળી નદીને પણ ઉતરી જઇશ, એમ વિધ્યારિ તે નદીમાં દાખલ થયો, પરંતુ લેપના અભાવથી તે કમંડલુની પેઠે “બુબુડ” શબ્દ કરતો કિનારાપરજ બુડવા લાગ્યો. એવી રીતે તે બુડતે જોઈને ત્યાં એકઠા થયેલા નગરના લેકે હાથથી તાલીઓ વગાડીને તે તાપસને ધિક્કારતા થકા કહેવા લાગ્યા કે, આ કપટી તાપસે તે આપણને ઘણુ વખત સુધી ઠગ્યા. પછી તે લેકેએ દયા લાવીને તે બુડતા તાપસને પા@ીમાંથી જીવતે બહાર કાઢ્યો. એવામાં ત્યાં તે શ્રીઆસમિતા